تحليل جامعه شناختي رابطه احساس امنيت با سرمايه روانشناختي ( موردمطالعه: شهروندان 15 تا 64 ساله خراسان رضوي)

زمينه و هدف: احساس امنيت، نبود خطر و ايجاد اطمينان تعريف شده است كه مي‌تواند با شكوفايي، خوش‌بيني، اميد، خودكارآمدي و انعطاف‌پذيري به آسايش و آرامش منتهي شود. هدف پژوهش حاضر رابطه تبييني بين احساس امنيت با سرمايه‌هاي روان‌شناختي بوده كه در سطح رويكرد خُردنگر امنيت وجودي گيدنز و سرمايه روان‌شناختي لوتانز مورد تبيين قرار گرفته است. روش: رويكرد كمي مبتني بر پيمايش از نوع توصيفي و تبييني، استفاده از ابزار پرسشنامه، انتخاب 618 نمونه از بين شهروندان 15 تا 64 ساله استان خراسان رضوي كه با استفاده از فرمول كوكران و نمونه‌گيري تصادفي ساده يافته‌ها جمع آوري شده است. مقدار آلفاي سرمايه روان‌شناختي برابر 0.849 و احساس امنيت برابر 0.930 به دست آمده است. از نرم‌افزار Spss و روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي براي تجزيه و تحليل استفاده شده است.يافته‌ها: نتايج توصيفي بيانگر اين است كه وضعيت ميانگين متغير سرمايه روان‌شناختي به ترتيب در حد كم و متوسط و متغير احساس امنيت در حد متوسط به دست آمده است. نتايج فرضيه‌ها بيانگر اين است كه متغير احساس امنيت با متغير وابسته در سطح معناداري 0.05 مبتني بر ضريب همبستگي (0.727) با شدت قوي و بر اساس مقادير ضريب همبستگي ابعاد متغير مستقل به ترتيب مؤلفه‌هاي احساس امنيت جاني، اخلاقي، اجتماعي، اقتصادي، خانوادگي و رواني رابطه معناداري با متغير وابسته داشته‌اند. با توجه به مدل رگرسيون مؤلفه‌هاي متغير احساس امنيت رواني، اقتصادي، اخلاقي و جاني در حدود 79.4 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين كرده‌اند.نتيجه‌گيري: نهادينه كردن امنيت وجودي مبتني بر نبود خطر و ايجاد اعتماد مي‌تواند سرمايه‌هاي روان‌شناختي را شكوفا و با همكاري، بين متوليان حوزه امنيت، فرهنگ و اجتماع مي‌توان اميد، خوش‌بيني، خودكارآمدي و انعطاف‌پذيري را در رفتارهاي شهروندان بسترسازي كرد.