مطالعه كيفي روايت قربانيان از چالش ها و راهبردهاي پس از فريب

زمينه و هدف: فريبكاري پديده‌اي بسيار پيچيده است كه در محيط‌هاي اجتماعي مختلف به‌صورت سنخ‌ها و انواع مختلفي بروز مي‌كند و پيامدهايي براي فرد يا افراد درگير در رفتار فريبكارانه در پي دارد. مي‌تواند ضمن ارتقاي دانش حوزه بزه‌ديدگي و آسيب‌شناسي، مواجهه كاركنان مراكز درگير در آسيب‌هاي اجتماعي را با قربانيان انواع فريب‌كاري‌هاي اجتماعي در چارچوب مطالعات بزه‌ديده‌شناسي بهبود بخشد. اين مطالعه با هدف كشف، توصيف و تفسير تجربه‌ فريب در تعاملات اجتماعي از منظر قربانيان و چالش‌ها و راهبردهاي قربانيان بعد از درگيري در انواع فريب (فريب‌ها در حوزه مالي، جنسي و ازدواج در محيط واقعي يا مجازي) انجام‌شده است.روش: جهت دستيابي به هدف تحقيق با 35 نفر از زنان و مردان 25 سال و بيشتر در كلان‌شهر تهران كه داراي تجربه زيسته درگيري در فريب بوده‌اند، به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند و با حداكثر تنوع به لحاظ سن، جنس، تحصيلات، وضعيت شغلي، وضعيت اقتصادي، وضعيت تأهل و نيز تنوع در انواع فريب‌كاري‌ها، مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته انجام‌شده و داده‌هاي مطالعه با روش تحليل تماتيك تجزيه‌وتحليل شد.يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي مطالعه، چالش‌هاي قربانيان پس از درگيري در فريب در مقولات چالش‌هاي اجتماعي، اقتصادي، خانوادگي، اخلاقي – اعتقادي، رواني و احساسي عاطفي قابل‌شناسايي است. راهبردهاي مواجهه‌اي قربانيان پس از فريب شامل راهبردهاي خود مديريتي، انفعال مدارانه اجتنابي و كنش‌مدارانه بوده است.نتيجه‌گيري: مواجهه علمي پليس با قربانيان فريب‌كاري‌هاي اجتماعي مي‌تواند از بروز و گسترش تبعات اين نوع تعاملات فريب‌كارانه بكاهد. بدين جهت ارتقاء دانش انتظامي در زمينه روش‌هاي نوين پيشگيري، كشف و مقابله با انواع فريب‌كاري‌ها و ارائه مشاوره حمايت‌گرانه به قربانيان فريب به‌عنوان راهبردهاي مؤثر پيشنهاد مي‌شود.