ارزيابي اولتراسونوگرافي تاثير داربست نانوكامپوزيت زئوليت/كلاژن در ترميم استخوان ران

امروزه از زيست مواد نانوكاموزيتي بدليل سازگاري بافتي، مقاومت مناسب و عدم ايجاد سميت سلولي براي كاهش عوارض ترميم استخوان استفاده مي‌شود. اين مطالعه به منظور ارزيابي اولتراسونوگرافيكي روند ترميم استخواني خرگوش با داربست‌ هاي نانو كامپوزيت زئوليت/كلاژن انجام گرفت. تعداد 28 سر خرگوش نر سفيد نيوزيلندي بالغ پس از تزريق داروي بيهوشي عمومي و آماده‌سازي موضع، جراحي شدند و با دريل دور پايين ارتوپدي و مته مخصوص نقيصه 56 ميلي‌متري در پروكسيمال استخوان ران ايجاد شد. به چهار گروه هفت‌تايي تقسيم شدند: گروه يك: نقيصه بدون درمان بسته شد. گروه دو: پرشدن با داربست نانوهيدروكسي آپاتايت. گروه سه: پرشدن با داربست نانوكامپوزيت زئوليت/كلاژن. گروه چهار: پرشدن با اتوگرافت. در نهايت مواضع با بخيه بسته و در روزهاي صفر، هفت، 15، 30، 45 و 60 پس از جراحي، مورد ارزيابي اولتراسونوگرافي قرار گرفتند. يافته‌ها: در روز صفر رگ‌زايي مشاهده نشد. بيشترين ميزان رگ‌زايي (0.05 P) در روز هفت مربوط به گروه نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن، در روز 15 مربوط به گروه‌هاي نانو هيدروكسي آپاتيت و نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن، در روز 30 مربوط به گروه نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن، در روز 45 مربوط به گروه نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن و در روز 60 مربوط به گروه نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن مي باشد. كه كارآمدي گروه نانوكامپوزيت زئوليت كلاژن نسبت به ساير گروه ها در مطالعه به ما اثبات شد. ميزان پر شدگي استخوان و آنژيوژنز در نقيصه‌هاي پرشده با داربست نانوكامپوزيت زئوليت/كلاژن بالاتر از ساير گروه‌ها بود كه نشانگر توانايي بالاي آن در ترميم استخواني است و مي‌تواند به عنوان داربست ترميمي در تسريع ترميم شكستگي‌هاي استخواني استفاده شود.