بررسي ميزان شيوع اختلالات روان‌شناختي و عوامل پيش‌بين آن در كودكان كار

پژوهش حاضر با هدف بررسي شيوع اختلالات روان‎‌شناختي و علل پيش‎‌بين آن در كودكان كار انجام شد. روش پژوهش توصيفي ـ پيمايشي بود. جامعۀ آماري شامل كودكان كار تحت پوشش سازمان بهزيستي استان البرز در سال 1397 تا 1398 بودند كه با استفاده از روش نمونه‎‌گيري تصادفي و با توجه به حجم جامعه و ميزان واريانس، در مرحلۀ غربالگري اوليه 300 نفر از كودكان دامنۀ سني 6 تا 16 سال در مقاطع تحصيلي مختلف انتخاب شدند. سپس در مرحلۀ بعد از اين تعداد 150 نفر كه نمرۀ بالاتر از نقطۀ برش را در مرحلۀ غربالگري كسب كرده بودند، بررسي شدند. براي تعيين ميزان شيوع اختلالات روان‎‌شناختي از پرسش‎‌نامۀ علائم مرضي كودكان و پرسش‎‌نامۀ توانايي‎‌ها و مشكلات و به‎‌منظور تعيين پيش‎‌بين علل اختلالات از پرسش‎‌نامۀ ويژگي‎‌هاي جمعيت‎‌شناختي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‎‌ها از آزمون‎‌هاي خي‎‌دو و تحليل رگرسيون لوجستيك استفاده شد. نتايج نشان داد كه اختلال رفتار با فراواني 36 نفر (24 درصد) بالاترين ميزان شيوع و بعد از آن اختلال افسردگي شديد با فراواني 29 نفر (3/19 درصد) دومين اختلال شايع هست. اختلال آسپرگر نيز با فراواني 6 نفر (4 درصد) كم‎‌ترين ميزان شيوع را دارد. يافتۀ ديگر نشان داد كه در بروز اختلالات روان‎‌شناختي در كودكان كار، مجموعه‎‌اي از عوامل فردي، خانوادگي و اجتماعي دخيل هستند كه اين عوامل در اختلالات مختلف متفاوت هستند. بر‎‌اساس نتايج پژوهش، اجراي كارگاه‎‌ها و دوره‎‌هاي آموزشي و درماني به‎‌صورت گروهي و فردي براي كودكان كار و خانواده‎‌هاي آن‎‌ها از سوي متخصصان بهداشت روان و و مددكاران اجتماعي ضروري است.