زيبايي‌شناسي دريافت در هنر چيدمان تعاملي؛ خوانشي براساس نظريه ولفگانگ آيزر (مطالعه موردي: چيدمان تعاملي استخر شناي لئوناردو ارليچ)

هنر چيدمان به عنوان يكي از شاخه‌هاي هنر مفهومي، همواره بر ايده و مفهوم اثر تأكيد دارد، در مواقعي براي جلب و همياري بيشتر مخاطب از تعامل نيز استفاده مي‌كند؛ اين شيوه تماشاگر را به حضور در اثر دعوت كرده و اين تعامل‌گرايي سبب ايجاد مشاركت مخاطب و فعاليت‌هاي وراي ذهني مي‌شود؛ اين امر خارج كردن مخاطب از حالت منفعل و تبديل او به حالت فعال و معناسازي در اثر را موجب مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تعامل مخاطب در دريافت زيبايي‌شناسي اثر چيدمان تعاملي، به مطالعه چيدمان استخر شنا لئوناردو ارليچ مي‌پردازد كه به صورت تعاملي ارائه و اجرا شده‌اند. تحليل و بررسي اثر مذكور بر طبق نظريه زيبايي‌شناسي دريافت به‌عنوان يكي از نظريه‌هاي خواننده‌محور ولفگانگ‌آيزر، نظريه‌پردازان مكتب كنستانس، صورت گرفته است. او نظريه شكاف‌هاي موجود در آثار را طرح كرد تا اثبات كند مخاطب با پر كردن شكاف‌ها، به اثر معنا مي‌بخشد و توليد معنا توسط مخاطب از طريق فرضيه‌سازي، استراتژي خواندن، حذف و برجسته‌سازي صورت مي‌گيرد. نظريه مذكور با توجه به طرح كردن شكاف يا جاي خالي و خواننده محور بودن، با قواعد و استراتژي‌هاي هنر تعاملي انطباق مورد نظر را دارد. اين پژوهش با روش توصيفيتحليلي و با استناد به منابع كتابخانه‌اي شكل گرفت و به اين نتيجه نائل آمد كه مخاطب در اثر چيدمان تعاملي، شكاف و جاي خالي را احساس مي‌كند؛ كه با حضور در اثر، اين شكاف پر شده و توليد معنا توسط وي صورت مي‌گيرد؛ همچنين نظريه شكاف‌آيزر هم‌پوشاني كاملي با مراحل تعامل مخاطب با اثر هنري را نشان مي‌دهد؛ همچنين جايگاه و اهميت مخاطب در اثر در راستاي تكميل مفهوم و توليد معنا مورد توجه قرار مي‌گيرد.