عنوان مقاله :
تحليل فضايي شاخص هاي مسكن با رويكرد فرم شهري پايدار (مطالعۀ موردي: شهر بابل)
عنوان به زبان ديگر :
Spatial analysis of housing indicators with a sustainable urban form approach (Case study: Babol)
پديد آورندگان :
نيك پور، عامر دانشگاه مازندران، بابلسر، ايران , قاسم پور، فاطمه دانشگاه مازندران، بابلسر، ايران , ملاحسيني، علي اصغر دانشگاه مازندران، بابلسر، ايران
كليدواژه :
مسكن , تحليل فضايي , موران , فرم پايدار , شهر بابل
چكيده فارسي :
تبيين موضوع: مسكن يكي از عناصر اصلي در شكل گيري ساختار شهر و بستر تحقق عدالت فضايي و اجتماعي در آن است. مهمترين عامل تأثيرگذار در ميزان رضايت مندي فرد از سكونت در يك منطقه و نوع زندگي خويش، مسكن و شرايط محيطي آن منطقه است، بنابراين توجه به آن براي تعادل ساختار فضايي شهر و افزايش كيفيت محيط هاي مسكوني از ضروريات برنامه ريزي شهري به شمار ميرود. هدف از پژوهش حاضر تحليل فضايي شاخصهاي كمي و كيفي مسكن و ارتبط آن با فرم محلات در شهر بابل است.
روش: روش تحقيق مطالعه حاضر توصيفي-تحليلي و بر اساس هدف كاربردي مي باشد. داده هاى خام مقاله از بلوك هاي آماري شهر بابل استخراج شده و فرم محلات بر اساس لايه هاي اطلاعات جغرافيايي موجود به دست آمده است. براي تحليل فضايي شاخص ها، از مدل خودهمبستگي فضاييو شاخص موران و آماره Gi استفاده شده است.
يافتهها: يافته هاي تحقيق نشان داد 36 درصد محلات داراي فرم فشرده بوده و فرم هاي مياني و پراكنده هر كدام 32 درصد از محلات را در برگرفتهاند. همچنين اكثر شاخصهاي مسكن در شهر بابل از خود همبستگي فضايي برخوردار بوده و داراي الگوي خوشه اي مي باشند.
نتايج: طبق نتايج حاصل از آمارۀ Gi شاخص هايي كه نشان دهنده مطلوبيت مسكن هستند بيشتر در فرم فشرده تشكيل خوشه داده اند و شاخص هاي نشان دهنده بد مسكني، بيشتر در فرم مياني و پراكنده متمركز مي باشند. نتايج به دست آمده ضمن توجه به عدالت فضايي در گسترش و توسعه مسكن در بين محلات، ارتباط معنادار شاخص هاي مطلوبيت مسكن و فرم فشرده را تأييد مي كند.
چكيده لاتين :
Subject: Housing is one of the main elements in the formation of the structure of the city
and the basis for the realization of spatial and social justice in it. The most important
factor influencing a person's satisfaction with living in an area and his way of life is
housing and environmental conditions in that area, so paying attention to it to balance the
spatial structure of the city and increase the quality of residential environments is a
necessity of urban planning. . The purpose of this study is spatial analysis of quantitative
and qualitative indicators of housing and its relationship with the form of neighborhoods
in the city of Babol.
Method: The research method of this study is descriptive-analytical and based on applied
purpose. The raw data of the article have been extracted from the statistical blocks of
Babol city and the form of neighborhoods has been obtained based on the available layers
of geographical information. For spatial analysis of indices, spatial autocorrelation model
and Moran index and Gi statistic were used.
Results: The research findings showed that 36% of the neighborhoods have a compact
form and the middle and scattered forms each cover 32% of the neighborhoods. Also,
most of the housing indicators in the city of Babylon have a spatial correlation and have
a cluster pattern.
Conclusion: According to the results of Gi statistics, the indicators that indicate the
desirability of housing are more clustered in the compact form, and the indicators that
indicate poor housing are more concentrated in the intermediate and scattered form. The
obtained results, while paying attention to spatial justice in the expansion and
development of housing among neighborhoods, confirm the significant relationship
between housing desirability indicators and intensive form.
عنوان نشريه :
جغرافياي اجتماعي شهري
