اثربخشي نوروتراپي بر ميزان اختلالات يادگيري دانش‌آموزان دبستاني

مقدمه: اختلال يادگيري از جمله مشكلات شايع در بين كودكان است كه عدم تشخيص و درمان به موقع آن آسيب جدي به زندگي حال و آينده كودك وارد مي كند. هدف: هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير نوروتراپي بر ميزان مشكلات يادگيري در دانش‌آموزان مبتلا به اين اختلال بود. روش: روش پژوهش، شبه آزمايشي از نوع طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با يك گروه بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه ‌ي كودكان مراجعه كننده اختلال يادگيري در سال ۱۳۹۶ كه به كلينيك امام حسين (ع) وابسته به آموزش و پرورش استان يزد بودند، كه از بين آن ها ۲۳ نفر از دانش‌ آموزان با استفاده از روش نمونه‌ گيري در دسترس انتخاب شدند. بيماران طي ۱۰ جلسه تحت درمان نوروتراپي قرار گرفتند. ابزارهاي به ‌كار رفته در تحقيق شامل پرسشنامه‌ي اختلال يادگيري كلورادو ويلكات و همكاران (۲۰۱۱) و همچنين الكتروآنسفالوگرافي كمي بود. تحليل داده‌ ها در دو سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تي زوجي) و با استفاده از نرم‌ افزار آماري SPSS نسخه ‌ي ۲۰ انجام شد. يافته ‌ها: يافته‌ ها نشان داد كه نوروتراپي بر كاهش ميانگين نمره كل اختلالات يادگيري با توجه به سطح معني ‌داري آزمون t زوجي ( p≤۰/۰۵) از ۰/۰۵ كمتر است از اين رو مي ‌توان گفت بعد از اجراي نوروتراپي ميزان تفاوت بين متغير اختلالات خواندن، شناخت اجتماعي، اضطراب اجتماعي، مشكلات فضايي و رياضي دانش‌ آموزان در پيش‌ آزمون-پس‌ آزمون داراي تفاوت معنادار است. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش، نوروتراپي مي‌تواند به‌ عنوان يك روش درماني در اختلال خواندن، مشكلات مربوط به شناخت اجتماعي، اضطراب اجتماعي، مشكلات فضايي و مشكل رياضي و در نهايت باعث بهبود اختلالات يادگيري شود.