فهم سرمايه اجتماعي بين‌سازماني در دستگاه‌هاي اجرايي با رويكرد داده‌بنياد

اين پژوهش با هدف طراحي الگوي سرمايه اجتماعي بين‌سازماني در دستگاه‌هاي اجرايي با استفاده از روش كيفي و استراتژي داده‌بنياد بر اساس رهيافت گليزر انجام شد. در اين تحقيق، كه يك پژوهش بنيادي از نوع توصيفي‌ـ اكتشافي است، ابزار اصلي پژوهش مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با افراد آگاه و متخصص در حيطه موضوع پژوهش بود و نمونه‌گيري به صورت گلوله‌برفي از ميان مديران دستگاه‌هاي اجرايي و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه، كه ويژگي‌هاي مورد نظر را داشتند، انجام شد. پس از 17 مصاحبه و جمع‌آوري اطلاعات، كدهاي به‌دست‌آمده در بخش‌هاي مختلف تجزيه‌وتحليل شدند و در مراحل سه‌گانه كدگذاري باز و محوري و انتخابي برخي مفاهيم و مقوله‌ها و فرامقوله‌هاي رويش‌يافته از درون داده‌ها تا رسيدن به اشباع شناسايي شدند. در نهايت، الگوي سرمايه اجتماعي بين‌سازماني در 5 طبقه اصلي با مقولات اعتماد بين‌سازماني، وفاق و همدلي، مشاركت بين‌سازماني، تعلق حاكميتي به عنوان مشخصه‌هاي سرمايه اجتماعي بين‌سازماني؛ عوامل تقويتي با فرامقوله‌هاي عوامل سازماني، عوامل آموزشي، عوامل ايدئولوژيك، عوامل فرهنگي؛ طبقه پيشايندها شامل ويژگي‌هاي فردي، ويژگي‌هاي سازماني، اهداف مشترك، ارتباطات فراگير بين‌سازماني؛ طبقه پيامدها شامل پيامدها در سطح سازماني و ملي؛ طبقه موانع شكل‌گيري شامل موانع درون‌سازماني و موانع برون‌سازماني به دست آمد. با استفاده از الگوي ارائه‌شده مي‌توان سرمايه اجتماعي را در دستگاه‌هاي اجرايي ايجاد و تقويت كرد و از پيامدهاي آن بهره گرفت.