فعاليت الكتريكي عضلات اندام تحتاني و تنه هنگام راه رفتن با و بدون تكليف دوگانه شناختي در بيماران مبتلا به فلج مغزي و افراد سالم

اجراي تكليف دوگانه باعث كاهش تعادل و اختلال در گام‌برداري فرد مي‌شود. اما اثر اين نوع تكليف بر فعاليت الكتريكي عضلات افراد مبتلا به فلج مغزي ناشناخته است. از اين ‌رو هدف از مطالعۀ حاضر بررسي فعاليت الكتروميوگرافي عضلات اندام تحتاني و تنۀ بيماران مبتلا به فلج مغزي و افراد سالم هنگام راه رفتن عادي و راه رفتن با تكليف دوگانۀ شناختي بود. به اين منظور با استفاده از دستگاه الكتروميوگرافي USB2+ EMG و الكترودهاي سطحي دوقطبي، شدت فعاليت عضلات راست‌كنندۀ ستون مهره‌اي كمري (ES)، راست‌راني (RF) و دوسر راني (BF)  10 بيمار مبتلا به فلج مغزي و 10 نفر آزمودني سالم همگن هنگام راه رفتن با و بدون تكليف دوگانۀ شناختي ثبت شد. داده‌هاي به‌دست‌آمده با نرم‌افزار 22SPSS و روش‌هاي آماري ANOVA ويژۀ داده‌هاي تكراري در سطح معناداري 0.05 تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد هنگام راه رفتن با وظيفۀ شناختي دوگانه، شدت فعاليت عضلات L3، BF و RF سمت چپ و عضلۀ L3 و BF سمت راست بيماران فلج مغزي به‌طور معناداري بيشتر از افراد سالم بود. الگوي تغيير شدت فعاليت الكتريكي همسان‌سازي شدۀ عضلات L3، BF و RF در هنگام راه رفتن عادي و راه رفتن با تكليف دوگانۀ شناختي در دو گروه سالم و CP متفاوت بود و بين سه عامل گروه، عضله و وظيفۀ حركتي تأثير متقابل معناداري مشاهده شد. بر اساس نتايج، وظيفۀ دوگانۀ شناختي فعاليت عضلات L3 و BF افراد فلج مغزي را بيشتر از افراد سالم افزايش مي‌دهد كه اين افزايش مي‌تواند به تلاش فرد براي حفظ وضعيت بدن و تعادل پويا در آن‌ها نسبت داده شود. بنابراين توجه به تكليف دوگانه در ارزيابي و طراحي برنامه‌هاي تمريني ويژۀ افراد فلج مغزي توصيه مي‌شود.