بررسي عملكرد حركتي و حسي در دوندگان استقامت دختر با و بدون سندروم استرس داخلي درشت ني

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻘﺎﯾﺴﮥ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺴﯽ و ﺣﺮﮐﺘﯽ دوﻧﺪﮔﺎن دﺧﺘﺮ ﺑﺎ و ﺑﺪون ﺳﻨﺪروم اﺳﺘﺮس داﺧﻠﯽ درﺷﺖﻧﯽ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﺪاف و ﻣﺤﺘﻮا ، ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اي ﺑﻮد. 50 ﻧﻔﺮ دﺧﺘﺮ دوﻧﺪة اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﺑﺎ داﻣﻨﮥ ﺳﻨﯽ 20 ﺗﺎ 30 ﺳﺎل دردو ﮔﺮوه 25 ﻧﻔﺮي داراي آﺳﯿﺐ (ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻦ 23/04ﺳﺎل، وزن 60/40ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم و ﻗﺪ 164/56ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ) و ﺑﺪون آﺳﯿﺐ (ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻦ 23/36ﺳﺎل، وزن 61ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم و ﻗﺪ 162/52ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ) ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﯿﺺ ﮔﺮوه داراي آﺳﯿﺐ از ﻣﻌﯿﺎر ﯾﺎﺗﺲ و ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺴﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺮﮐﺘﯽ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ، از اﻧﺪازهﮔ ﯿﺮي ﺣﺲ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻔﺼﻞ زاﻧﻮ و ﻣﭻ ﭘﺎ و آزﻣﻮن ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮي ﻋﻤﻠﮑﺮدي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﻧﺸﺎن داد در زﯾﺮﻣﻘﯿﺎسﻫﺎ و ﻧﻤﺮة ﮐﻠﯽ آزﻣﻮن FMS و ﺣﺲ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻔﺼﻞ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد (0/05 P) و اﻓﺮاد ﮔﺮوه ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻨﺪروم اﺳﺘﺮس داﺧﻠﯽ درﺷﺖﻧﯽ ﺧﻄﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي در ﺑﺎزﺳﺎزي زاوﯾﮥ ﻫﺪف دارﻧﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد دوﻧﺪﮔﺎن اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻨﺪروم اﺳﺘﺮس داﺧﻠﯽ درﺷﺖﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺿﻌﻒﻫﺎﯾﺸﺎن ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.