تاثير تمرين تناوبي شديد و مصرف كوركومين بر سطوح تروپونين I و كراتين كيناز سرمي موشهاي نر تيمار شده با ايزوپرترنول

هدف: فعاليت بدني منظم مي‌تواند در پيشگيري و بازتواني بيماريهاي قلبي عروقي مؤثر واقع شود. با اين حال، اثر تركيبي تمرين تناوبي شديد و مصرف مكمل كوركومين بر فاكتورهاي آسيب قلبي درك نشده است؛ هدف از اين تحقيق تعيين تاثير تمرين تناوبي شديد و مصرف كوركومين بر سطوح تروپونين I و كراتين كيناز سرمي موش‌هاي نر تيمار شده با ايزوپرترنول بود. روش‌ شناسي: تعداد 40 سر موش صحرائي نر با تزريق درون صفاقي ايزوپرترنول(با دوز 100 ميلي‌گرم بر هر كيلوگرم وزن بدن در دو روز متوالي) دچار انفاكتوس ميوكارد شدند و به طور تصادفي در چهار گروه تمرين، مكمل كوركومين، توام (تمرين و مكمل كوركومين) و كنترل قرار گرفتند. در گروه تمرين، برنامه تمريني با تناوب 4 دقيقه دويدن و سپس 2 دقيقه ريكاوري فعال به ترتيب با شدت 9085 و 60 – 50 درصد VO2maxبود؛ كه 60 دقيقه در يك روز؛ 5 بار در هفته به مدت هشت هفته انجام شد. در گروه مكمل، كوركومين روزانه 15 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ خوراكي استفاده شد. سطوح CKMBوcTnI سرمي به روش الايزا اندازه‌گيري شدند. براي تجزيه‌وتحليل داده‎ها از آزمون آماري آنواي يك‌طرفه استفاده شد. يافته‌ها: فقط مداخلات كوركومين و توام موجب كاهش معني‌داري در سطوح cTnI سرمي شد (0.04=P و 0.001=P) تمرين به تنهايي تاثيري نداشت (0.44=P). همچنين، فقط تاثير كوركومين و توام (كوركومين و تمرين تناوبي شديد) موجب كاهش معني‌دار سطوح CKMB شدند(0.002=P و 0.008=P). با اين وجود، تمرين تناوبي شديد به تنهايي تاثيري معني‌داري بر سطوح سرمي CKMB نداشت (0.27=P). نتيجه‌گيري: بنابر نتايج تحقيق تمرين تناوبي شديد احتمالا باعث افزايش نشانگرهاي آسيب قلبي (تروپونين I و كراتين كيناز) مي‌شود و كوركومين قادر است تاحدودي نشانگرهاي آسيب قلبي را كاهش دهد، اما به دليل محدوديت‌ها و كمبود شواهد در جمعيت سكته قلبي، هنوز به بررسي‌هاي بيشتري نياز است.