تأثير شدت هاي مختلف فعاليت هوازي بر دفع سديم، پتاسيم و اوره ادراري فوتباليست هاي جوان در شرايط هيپوكسي و نورموكسي

هدف: شرايط محيطي از جمله ارتفاعات بر عملكرد سيستم ادراري اثر گذار است؛ اما اثر شدت فعاليت در شرايط هيپوكسي بر عملكرد سيستم ادراري مشخص نيست. هدف پژوهش حاضر تعيين دفع ادراري سديم، پتاسيم و اوره در پاسخ به شدت‌هاي مختلف فعاليت هوازي در شرايط هيپوكسي و نورموكسي در فوتباليست هاي جوان بود. روش شناسي: 10 فوتباليست جوان با ميانگين سني 0.5 ± 18.2 سال، ميانگين قد 4.1 ± 174.2 سانتي متر، ميانگين وزن 3.6 ± 64.4 كيلوگرم و ميانگين شاخص توده بدن 2.1 ± 21.2 كيلوگرم بر متر مربع به عنوان آمودني در تحقيق حاضر شركت كردند. آزمودني ها در دو شرايط نورموكسي و هيپوكسي (معادل 2500 متر ارتفاع)، فعاليت هوازي شامل 30 دقيقه دويدن با سه شدت 55، 70 و 85 درصد ضربان قلب بيشينه و با فواصل 48 ساعته روي نوار گردان اجرا كردند. قبل و 20 دقيقه بعد از هر جلسه فعاليت نمونه ادرار براي اندازه گيري ميزان سديم، پتاسيم و اوره جمع آوري شد. يافته ها: نتايج نشان داد با افزايش شدت تمرين در هر دو شرايط هيپوكسي و نورموكسي، ميزان دفع سديم افزايش معني داري پيدا مي كند (0.05 P). در خصوص تغييرات پتاسيم ادرار نتايج نشان داد پس از فعاليت شديد در هر دو شرايط هيپوكسي و نورموكسي و همچنين پس از فعاليت با شدت متوسط تنها در شرايط هيپوكسي ميزان دفع پتاسيم به طور معني داري كاهش پيدا مي كند (0.05 P). در خصوص ميزان تغييرات اوره، تفاوت معني داري در شرايط مختلف و در پاسخ به فعاليت هوازي با شدت هاي مختلف مشاهده نشد. نتيجه گيري: به طور كلي به نظر مي رسد با افزايش شدت فعاليت در شرايط هيپوكسي و نورموكسي، ميزان دفع سديم افزايش و دفع پتاسيم كاهش پيدا مي كند و اين وضعيت در شرايط هيپوكسي شديدتر است. بنابراين حفظ تعادل الكتروليت ها با افزايش شدت فعاليت به خصوص در شرايط هيپوكسي از اهميت خاصي برخوردار است.