شناسايي و اولويت بندي شاخص هاي ارزيابي توانمندي فناورانه در صنعت هتلداري مطالعه موردي: هتل هاي زنجيره اي پارسيان تهران

با توجه به نقش روزافزون تكنولوژي در توسعه رقابت و نيز رشد اقتصادي، در سال‌هاي اخير توجه بسياري به ارزيابي توانمندي فناورانه در كشورهاي پيشرفته شده است. از مهم‌ترين عوامل اصلي در موفقيت به‌كارگيري تكنولوژي در جهت كسب مزيت رقابتي، آگاهي و شناخت سطح قابليت فناورانه بنگاه و استفاده مناسب از آن‌ها است. صنعت هتلداري نيز به‌عنوان يك صنعت تكنولوژي محور، يكي از صنايع مهم و استراتژيك در دنياي امروز به‌حساب مي‌آيد. هدف از پژوهش حاضر اولويت‌بندي شاخص‌هاي ارزيابي توانمندي فناورانه در جهت ارزيابي توانمندي فناورانه و تدوين استراتژي در هتل هاي زنجيره‌اي پارسيان تهران است. نتايج حاصل از اين اولويت‌بندي، كمك شاياني در جهت تدوين سياست‌هاي آينده اين هتل است. در اين پژوهش، پس از مرور ادبيات موضوع، 32 شاخص كه ويژگي‌هاي دقيق شاخص‌هاي عملكرد را داشته باشند، شناسايي شدند. پس از طراحي پرسشنامه بر اساس 32 شاخص يادشده و تأييد روايي آن توسط خبرگان، تعداد 80 پرسشنامه جمع‌آوري گرديد. پس از اطمينان از پايايي پرسشنامه به‌وسيله آزمون آلفاي كرونباخ و همچنين اطمينان از مناسب بودن داده‎ها براي انجام تحليل عاملي به‌وسيله شاخص كي‎ام‎او و آزمون بارتلت، به تحليل عاملي اكتشافي داده‎هاي به‌دست‌آمده پرداخته شد و 31 شاخص موردمطالعه در قالب 8 عامل دسته‌بندي‌شده و بر اساس بار عاملي‎شان اولويت‎بندي شدند.بر اساس نتايج تحقيق، عامل اول كه توانمندي نگهداري و حمايتي است، بالاترين اولويت را كسب كرده است و از ميان شاخص‌هاي اين عامل، اعلام قيمت يا مزايده و مذاكره راجع به شرايط فروش كالا يا خدمت و همچنين توانمندي طرح‌ريزي، نظارت و هماهنگي فعاليت‌هاي بازاريابي و فروش، بالاترين بار عاملي را دارند.