ارزيابي قابليت‌هاي گردشگري بافت‌هاي تاريخي در جهت بازآفريني شهري (مطالعه‌ موردي: شهر تبريز)

بافت‌هاي تاريخي گنجينه گران‌بهاي شهرهايي هستند كه نمود تمدن چندين هزارساله مي‌باشند. گاهي اين گنجينه‌ها آن‌گونه كه بايد موردتوجه قرار نمي‌گيرند و از بين مي‌روند براي اينكه بافت‌ها به‌عنوان ميراث باقي بمانند بايد بتوان آن‌ها را غنا بخشيد و به جهانيان معرفي نمود. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي قابليت‌هاي گردشگري بافت‌هاي تاريخي در جهت بازآفريني شهري است كه در پي پاسخ به اين سؤال هستيم كه «قابليت‌هاي گردشگري بافت تاريخي شهر تبريز در جهت بازآفريني در چه وضعيتي قرار دارد؟» براي پاسخ به اين سؤال پس از شناسايي معيارها و شاخص‌هاي بازآفريني شهري با رويكرد گردشگري در سه بعد اجتماعي-فرهنگي، كالبدي و زيست‌ محيطي پرسشنامه‌اي براي ارزيابي قابليت‌هاي گردشگري بافت تاريخي ازنظر گردشگران تنظيم گرديد. نتايج از طريق نرم‌افزار اس پي اس اس و با كاربرد آزمون خي‌ دو مورد تحليل قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه گردشگري بافت تاريخي تبريز در جهت بازآفريني از بعد اجتماعي- فرهنگي در حد مطلوب، در بعد زيست‌ محيطي و كالبدي در حد نسبتاً مطلوب است.