ارائه الگوي ساختاري تفسيري عوامل مقصد محور موثر بر جذب و ماندگاري گردشگران (مطالعه موردي: شهر مشهد)

امروز گردشگري از اهميت بالايي در اقتصاد جهاني برخوردار بوده و از منابع مهم درآمدهاي ارزي كشورها و برون‏رفت از مشكلات اقتصادي در صحنه‏هاي بين‏المللي، ملي، منطقه‏اي، ناحيه‏اي و محلي است. كلان‏شهر مشهد، به دليل وجود بارگاه مقدس امام رضا (ع) و دارا بودن جاذبه‏هاي متنوع ديگر،‌ پتانسيل و ظرفيت قابل‌توجهي در جذب گردشگران دارد. ازآنجايي‌كه برنامه‏ريزي و ارزيابي صنعت گردشگري، مهم‌ترين بخش از فعاليت‏هاي گردشـگري اسـت و بسياري از محققين معتقدند ميزان اثرات مثبت گردشگري بر جوامع به طول اقامت گردشگران وابسته است؛ بنابراين هدف اصلي پژوهش حاضر سطح‏بندي عوامل مقصد محور مؤثر بر جذب و ماندگاري گردشگر در شهر مشهد و ارائه الگوي ساختاري تفسيري و خوشه‏بندي اين عوامل به‌منظور كمك به متوليان صنعت گردشگري در اين كلان‏شهر در جهت برنامه‏ريزي مطلوب‏تر است. به‌منظور دستيابي به اين هدف از رويكرد كيفي بهره گرفته شده است. بدين ترتيب كه نظرات خبرگان در ارتباط با سطح‏بندي عواملي كه مي‏توانند بر جذب و ماندگاري گردشگران در شهر مشهد مؤثر باشند، طي مصاحبه‏هاي نيمه ساختار‏يافته و همچنين توزيع پرسشنامه جمع‏آوري شده و پس از تجزيه‌وتحليل داده‏هاي حاصل و دستيابي به اشباع نظري، الگوي تعاملات عوامل حاصل با روش مدل‏سازي ساختاري تفسيري و خوشه‏بندي آن‌ها نيز با روش MICMAC انجام پذيرفت. نتايج نشان مي‏دهد كه عوامل «قانوني و دولتي» و «مديريتي» به‌عنوان عوامل محرك تأثير فراواني بر عوامل «رفاهي»، «زيرساختي»، «اقتصادي»، «فرهنگي اجتماعي» و «بازاريابي» به‌عنوان عوامل پيوندي دارند.