نقش شبكه‌هاي اجتماعي همراه در مناسبات نسلي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي

در دهه‌هاي اخير، شبكه‌هاي اجتماعي همراه، موردتوجه بسياري از افراد جامعه قرار گرفته‌اند، چرا كه اين شبكه‌ها، از عوامل ظهور و شكل‌گيريِ اشكالِ جديدي از ارتباطات انساني هستند. امروزه گسترش روزافزون استفاده از اين شبكه‌ها در ميان جوانان و تبديل شدن آنها به ابژه‌هاي مشتركِ نسلي، توجه پژوهشگران علوم ارتباطات را به بررسي نقش و پيامدهاي اين شبكه‌ها بر روابط بين نسلي جوانان با والدين معطوف كرده است. هدف اصلي اين پژوهش، شناخت نقش شبكه‌هاي اجتماعي همراه در مناسبات نسلي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي است. روش پژوهش، پيمايشي و ابزار گردآوري داده‌ها نيز پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته است. با استفاده از فرمول كوكران، از جامعۀ آماري كه تمام دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشكده‌هاي ارتباطات، حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبايي را شامل مي‌شد 400 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و بررسي شدند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد بين مدت‌زمان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي همراه و تحكيم مناسبات نسلي دانشجويان با والدين، هم‌بستگي منفي وجود دارد. همچنين بين مدت‌زمان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي همراه و نوع مناسبات نسلي دانشجويان، به‌لحاظ انسجام و هم‌بستگي، روابط چهر‌ه‌به‌چهره با والدين و اعضاي خانواده و ميان ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي همراه و نوع مناسبات ‌نسلي دانشجويان، از منظر تضعيف پيوند عاطفي در خانواده، رابطۀ معناداري وجود دارد. در مقابل، بين ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي همراه و نوع مناسبات ‌نسلي دانشجويان، از منظر شكاف نگرشي در خانواده، رابطۀ معنادار تأييد نشده است. شبكه‌هاي اجتماعي همراه، روند نوسازي در عرصۀ روابط خانوادگي را تسريع و پيوندهاي سنتي در خانواده را تضعيف مي‌كنند، در اين زمينه، با تقويت پيوندهاي عاطفي ميان والدين و فرزندان، مي‌توان از بروز بسياري از عواقب جبران‌ناپذير جلوگيري كرد.واژه‌هاي كليدي: شبكه‌هاي اجتماعي، مناسبات نسلي، شبكه‌هاي اجتماعي همراه، روابط بين نسلي، جوانان.