عنوان مقاله :
مقايسه تغييرپذيري هماهنگي سگمنتهاي اندام تحتاني در مردان داراي زانوي پرانتزي و سالم حين دويدن روي تردميل با سرعتهاي مختلف: يك مطالعه مقطعي
عنوان به زبان ديگر :
A Comparison of Coordination Variability of Lower Extremity Segments in Men with Genu Varum and Healthy Men during Treadmill Running at Different Speeds: A Cross-Sectional Study
پديد آورندگان :
عرب خزائلي, مهدي دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيبشناسي ورزشي , عباسي, علي دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيبشناسي ورزشي , خالقي تازجي, مهدي دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيبشناسي ورزشي , لطافتكار، امير دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و آسيبشناسي ورزشي
كليدواژه :
هماهنگي , تنوع هماهنگي , در حال دويدن , ژنو واروم , Genu varum
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه تغييرپذيري هماهنگي سگمنتهاي اندام تحتاني در مردان داراي زانوي پرانتزي و سالم حين دويدن روي تردميل با سرعتهاي مختلف بود.
مواد و روشها: 15 دانشجوي سالم رشته علوم ورزشي و 15 داوطلب داراي ناهنجاري زانوي پرانتزي در اين مطالعه شركت كردند. هر آزمودني با سرعت ترجيحي، 25 درصد سريعتر و 25 درصد آهستهتر از سرعت ترجيحي، به مدت 60 ثانيه روي تردميل دويد و در حين دويدن، اطلاعات كينماتيكي اندام تحتاني آنها توسط سيستم آناليز حركت مايوموشن با فركانس نمونهبرداري 200 هرتز ثبت گرديد. محاسبات هماهنگي با استفاده از روش فاز نسبي پيوسته براي سه كوپلينگ سگمنتي انجام و بين دو گروه مقايسه شد.
يافتهها: نتايج آزمون Repeated measures ANOVA بين گروهي نشان داد كه تفاوت معنيداري بين الگوهاي هماهنگي سگمنتها در دو گروه حين دويدن با سرعتهاي مختلف وجود نداشت (05/0 ˃ P)، اما تغيير سرعت دويدن، منجر به بروز تفاوت معنيداري در هماهنگي و تغييرپذيري هماهنگي سگمنتها در برخي فازهاي دويدن در هر دو گروه شد (05/0 ≥ P).
نتيجه گيري: الگوي هماهنگي سگمنتهاي مورد بررسي در حين دويدن بين دو گروه داراي زانوي پرانتزي و سالم متفاوت نميباشد، اما تفاوتهاي معنيداري در اين الگوها و سرعتهاي متفاوت دويدن در هر دو گروه مشاهده شد. از طرف ديگر، تغييرپذيري هماهنگي سگمنتها بين دو گروه متفاوت نبود، اما افزايش سرعت دويدن، باعث كاهش تغييرپذيري هماهنگي در ابتدا و انتهاي سوئينگ و ميداستنس در هر دو گروه شد كه ميتواند افزايش احتمال بروز صدمات پركاري در اين فازها را نشان دهد.
الگوي هماهنگي سگمنتهاي مورد بررسي در حين دويدن بين دو گروه داراي زانوي پرانتزي و سالم متفاوت نميباشد، اما تفاوتهاي معنيداري در اين الگوها و سرعتهاي متفاوت دويدن در هر دو گروه مشاهده شد. از طرف ديگر، تغييرپذيري هماهنگي سگمنتها بين دو گروه متفاوت نبود، اما افزايش سرعت دويدن، باعث كاهش تغييرپذيري هماهنگي در ابتدا و انتهاي سوئينگ و ميداستنس در هر دو گروه شد كه ميتواند افزايش احتمال بروز صدمات پركاري در اين فازها را نشان دهد.
واژگان كليدي
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of this research was to compare the coordination variability of lower extremity segments
in men with genu varum and healthy men during treadmill running at different speeds.
Materials and Methods: Among sports and physical education students, 15 healthy men and 15 men with genu
varum voluntarily participated in this research. Each participant ran on treadmill for 60 seconds at preferred speed
and 25% faster and 25% slower than preferred speed. The kinematics data of lower extremities were collected by
MyoMotion motion analysis system at 200 Hz sampling frequency. Coordination calculations were done by
continuous relative phase (CRP) method for three segments coupling and compared between two groups.
Results: The results of repeated measures analysis of variance (ANOVA) between groups showed that coordination
patterns of segments did not differ significantly between the groups during running at different speeds (P ˃ 0.05).
However, the change in running speed caused significant differences in coordination and coordination variability of
segments in some phases of running in two groups (P ≤ 0.05).
Conclusion: Coordination pattern of segments during running seems the same between genu varum and healthy
groups; however, significant differences in these patterns and different running speeds were evident in both groups.
On the other hand, coordination variability of segments was not different between groups, but the increase in running
speed reduced the coordination variability during early and late swing and mid-stance phase of running in both
groups. This finding may imply higher risk of overuse injuries at these phases.
Keywords: Coordination; Coordination variability; Genu varum; Running
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي