تاثير رفتاردرماني گفتگويي برمؤلفه هاي روانشناختي (اضطراب، تنش، افسردگي) و سبك هاي حل مسئله در دانش آموزان مبتلا به افسردگي

مقدمه: افسردگي از عوامل ايجاد كننده اختلالات رواني در نوجوانان و دانش آموزان دبيرستاني است، زيرا نوجوانان در معرض تجربه كردن رويدادهاي مختلفي در محيط همسالان و دوستان، مدرسه و خانه قرار دارند . پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير رفتاردرماني گفتگويي بر مؤلفه هاي روانشناختي (اضطراب، تنش، افسردگي) و سبك هاي حل مسئله در دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان سنندج انجام گرفت. روش كار: روش پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با استفاده از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر سنندج در سال تحصيلي 1397-1396 مي باشد. 40 دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، پس از انجام مرحله غربالگري براي تشخيص افسردگي، انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه جمعيت شناختي، "سياهه اضطراب بك" (Beck Anxiety Inventory)، "مقياس تنش، اضطراب و افسردگي" (Stress, Anxiety and Depression Scale-42)،"سياهه افسردگي بك"(Beck Depression Inventory) و "پرسشنامه سبك هاي حل مسئله" (Problem Solving Styles Questionnaire) استفاده شد. روايي محتوا به روش كيفي، روايي صوري و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفاكرونباخ اندازه گيري شد. رفتاردرماني گفتگويي در 10 جلسه 90 دقيقه اي به گروه مداخله ارائه شد. داده ها در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 24 تحليل شد. يافته ها: رفتاردرماني گفتگويي بر مؤلفه هاي روانشناختي (اضطراب، تنش، افسردگي) و سبك هاي حل مسئله تاثير معناداري داشته است (001/>P). نتيجه گيري: با توجه به تاثير رفتاردرماني گفتگويي در تغيير ميزان مؤلفه هاي روانشناختي (اضطراب، تنش، افسردگي) و سبك هاي حل مسئله در دانش آموزان، پيشنهاد مي شود كه مسئولين حوزه پژوهش و سلامت دانش آموزان از رفتاردرماني گفتگويي براي دانش آموزاني كه مبتلا به افسردگي هستند، استفاده كنند.

Introduction: Depression is one of the most common causes of mental disorders in adolescents and high school students because adolescents are exposed to a variety of events in the environment of peers and friends, school and home. The aim of this study was to determine the effect of Dialectical Behavioral Therapy on psychological components (anxiety, stress, depression) and problem solving styles in junior high school students in Sanandaj. Methods: The method of the present study was quasi-experimental using a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the present study included all female high school students in Sanandaj in the academic year of 1996-97. 40 female junior high school students were selected by cluster random sampling after screening to diagnose depression. To collect data, demographic questionnaire, "Beck Anxiety Inventory", " Stress, Anxiety and Depression Scale-42", "Beck Depression Inventory" and "Problem Solving Styles Questionnaire" was used. Content validity was measured by qualitative method, face validity and reliability by internal consistency method by calculating Cronbach's coefficient. Dialectical Behavioral Therapy were presented to the intervention group in 10 sessions of 90 minutes. Data were analyzed using SPSS.24. Results: Dialectical Behavioral Therapy has a significant effect on psychological components (anxiety, stress, depression) and problem solving styles (P <0.001). Conclusions: Considering the effect of Dialectical Behavioral Therapy on changing the level of psychological components (anxiety, stress, depression) and problem-solving styles in students, it is suggested that officials in the field of research and student health use Dialectical Behavioral Therapy for students who are depressed.