اهمال‌كاري شغلي در كاركنان دانشگاه شهركرد: نقش سرسختي روان‌شناختي و تعارض زناشويي

مقدمه: اهمال‌كاري شغلي مسأَله‌اي مهم است كه با بهره‌وري سازماني در ارتباط است. گرچه، توجه زيادي به اين مسأله‌ شده است اما پژوهش‌هاي محدودي در رابطه با نقش سرسختي روان‌شناختي و تعارض زناشويي انجام شده است. هدف اصلي پژوهش حاضر پيش‌بيني اهمال‌كاري شغلي بر مبناي سرسختي روان‌شناختي و تعارض زناشويي در كاركنان دانشگاه شهركرد بود. روش كار: پژوهش حاضر توصيفي تحليلي از نوع مقطعي بود. جامعه پژوهش شامل كاركنان دانشگاه شهركرد در سال 1396 كه 168 نفر از آنها به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با مقياس‌هاي اهمال‌كاري شغلي (صفاري نيا و اميرخاني، 1390)، سرسختي روان‌شناختي‌لانگ و گالت (2003) و تعارض زناشويي ثنايي و براتي (1385) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار)، آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه رابطه سرسختي روان‌شناختي با اهمال‌كاري شغلي (0.316=r، 0.001 P)، تعارض زناشويي با اهمال‌كاري شغلي (0.511 =r، 0.001 P) معنا‌دار است. نتايج رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه تعارض زناشويي (0.347 =B، 0.001 P) توان پيش‌بيني اهمال‌كاري شغلي را دارد و 27.8 درصد واريانس اهمال‌كاري شغلي كاركنان دانشگاه شهركرد را تبيين مي‌كند. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه مي‌توان اهمال‌كاري شغلي كاركنان دانشگاه شهركرد را از طريق تعارض زناشويي پيش‌بيني كرد. لذا توصيه مي‌گردد در بررسي اهمال‌كاري كاركنان دانشگاه شهركرد به اين متغير توجه شود.