بررسي و مقايسه زيبايي شناسي معنوي گلستان با بهارستان، پريشان و خرابات

Investigating and comparing the spiritual aesthetics of Golestan with Baharestan, Parishan and Kharabat

بخشي از متون ادبي در ارتباط با متن‌هاي ديگر شكل گرفته و از اين حيث متن‌ها در دنياي خود از روابط گوناگون درون متني و بينامتني برخوردارند. در اين ميان معمولا يكي از متن‌ها از نظر زماني، جلوتر از بقيه‌اند. بعد از سعدي، گلستان وي و شيوه بيان، مضامين، تركيبات و تصويرهاي آن مورد توجّه عام و خاص قرار گرفت و سادگي، روشني بيان و لطف سخن او سبب شد تا در ميان نويسندگان به سرمشق و الگوي نويسندگي تبديل شده و آثار گوناگوني با تكيه برآن خلق شود چنانكه بهارستان جامي در قرن نهم، پريشان قاآني در قرن دوازدهم و خرابات فقير شيرازي در قرن سيزدهم نمونه‌اي از آن نظيره‌هاست. پژوهش حاضر به شيوة توصيفي- تحليلي و آماري و مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي در صدد است تا گلستان، بهارستان، پريشان و خرابات را از جنبة بلاغي و از بعد صنايع معنوي( تشبيه، استعاره، مجاز و كنايه) مطالعه كرده و نشان دهد كه گلستان از اين حيث در چه پايه‌اي قرار دارد تا بر اساس آن در مورد استفاده از صنايع معنوي سه نظيرة ديگر قضاوت شود. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بعضي ويژگي-هاي در هر چهار اثر مصداق داشت از جمله غلبة تشبيهات حسي نسبت به عقلي و وجود مجاز كمتر اما بعضي ويژگي‌ها، خصيصة اختصاصي بين گلستان و نظييره‌اي ديگر شمرده مي‌شود از جمله بهارستان در وضوح و حجم متعادل تصويري و پريشان و خرابات در تصويرهاي مشترك.

Some literary texts are formed in relation to other texts, and in this sense, texts in their world have various intra textual and intertextual relations. In the meantime, usually one of the texts is ahead of the others in terms of time. After Saadi, Golestan and his style of expression, themes, compositions and images were given general and special attention, and his simplicity, clarity of expression and kindness of speech caused him to become a role model among writers and various works based on It is created as Baharestan Jami in the ninth century, Parishan Qaani in the twelfth century and the poor ruins of Shirazi in the thirteenth century are examples of such examples. The present study, in a descriptive analytical and statistical manner and based on library studies, seeks to study Golestan, Baharestan, Parishan and Kharabat from the rhetorical point of view and from the perspective of spiritual industries (simile, metaphor, metaphor and irony) and show that What is the basis of Golestan in terms of judging the use of the spiritual industries of the other three? Findings show that some features were applicable in all four works, including the predominance of sensory similes compared to the rational and less permissible existence, but some features are considered a special feature between Golestan and others, such as Baharestan in balanced image resolution and volume an‎d disturbances in shared images.