برآورد تغييرات دماي سطح زمين با استفاده از تصاوير ماهواره لندست و الگوريتم‌‌هاي تك‌پنجره، تك‌كانال و پلانك (مطالعه موردي: دشت بجنورد)

دماي سطح زمين (LST) به عنوان يك متغير مهم در مطالعه ميكرو اقليم و انتقال تابش در جو در نظر گرفته مي‌شود، كه عوامل محيطي موثر بر الگوهاي پوشش زمين را با استفاده از متغير دما نشان مي‌دهد. در اين مطالعه، از تصاوير باند حرارتي ماهواره‌‌هاي لندست 5 و لندست 8 براي برآورد دماي سطح دشت بجنورد استفاده شده است. در ابتدا، فرآيندهاي تصحيح هندسي و اتمسفري، محاسبه شاخص پوشش گياهي، شاخص انتشار سطح زمين، بخار آب موجود در هوا و دماي جو بر اساس كلوين انجام شده است. سپس، با استفاده از نرم‌افزار QGIS، برآورد دماي سطح زمين با استفاده از الگوريتم پلانك، الگوريتم تك پنجره و الگوريتم تك كانال به دست آمده است. نتايج نشان مي‌‌دهد كه مناطق داراي پوشش گياهي كمترين دما و بيشترين مقدار دما در مناطق بدون پوشش گياهي و زمين هاي باير ثبت شده است. مقايسه دماي نزديكترين ياخته با دماي ايستگاه سينوپتيك بجنورد و ايستگاه تبخير سنجي اسدلي و ايستگاه گريوان نشان مي‌‌دهد كه دماي به دست آمده از طريق مدل‌هاي مورد استفاده بالاتر از دماي اندازه‌‌گيري شده در ايستگاه‌‌ها است و مقايسه نقشه‌‌ها نشان مي‌‌دهد كه بيشترين دماي دوره گرم در زمين‌هاي باير حومه بجنورد ثبت شده است. همچنين، بر اساس ميانگين خطاي مربع (RMSE)، (MAD) و (NS) در ميان الگوريتم‌هاي مورد مطالعه، دماي به دست آمده از الگوريتم تك كانال اختلاف كمتري نسبت به دماي ايستگاه‌‌هاي موجود نشان مي‌‌دهد.