تبيين ارزيابي راهبردي محيط زيستي در سياست‌‌هاي توسعه شهري (مطالعه موردي: شهرستان كرمانشاه)

با توجه به اهميت ارزيابي راهبردي محيط‌‌زيستي در اسناد سياست‌‌گذاري توسعه، هدف پژوهش غربالگري سياست‌‌هاي توسعه در شهرستان كرمانشاه و ارايه الگويي تلفيقي از اصول و معيارهاي پايداري است. رويكرد پژوهش كاربردي و معطوف به روش‌‌هاي تحليلي ارزيابي راهبردي محيط‌‌زيستي و تحليل سلسله‌‌‌مراتبي AHP است. در اين فرآيند 9 سياست از تحليل محتواي طرح‌‌هاي فرادست شهرستان كرمانشاه استخراج، غربالگري، تحليل اصول و معيارها در قالب پرسشنامه به تعداد 18 نفر از كارشناسان و صاحب‌‌نظران مرتبط با مسايل توسعه و محيط‌‌زيست در شهرستان كرمانشاه كه با روش نمونه‌‌گيري گلوله برفي انتخاب شدند، جهت وزن‌‌دهي و ارزش‌‌گذاري انجام شد. يافته‌‌ها پس از مرحله غربالگري نشان داد كه سياست توسعه صنايع بزرگ و سنگين (پالايشگاه و پتروشيمي) براي انجام ارزيابي راهبردي محيط‌‌زيستي در اولويت است. برآيند اصول و معيارها توسط نرم‌‌افزارChoice Expert تجزيه و تحليل شد و اصول و معيارهاي توسعه اقتصادي محلي و خودكفا با وزن نهايي 1.040 و تعيين اراضي بر اساس قابليت و توان اكولوژيكي با وزن نهايي 0.862 بالاترين امتياز و تمركززدايي از ساختار اداري با وزن نهايي 0.009كمترين امتياز را دارد. با وجود اينكه اتخاذ اين سياست سبب توسعه نسبي شهرستان كرمانشاه شده و طبق نتايج ارزيابي راهبردي محيط‌‌زيستي تحقيق هر چند از بعد اجتماعي، اقتصادي، نهادي حايز اهميت است و آثار و پيامدهايي در توسعه اقتصادي محدوده دارد ولي آثار و پيامدهاي عدم توجه به ملاحظات محيط‌‌زيستي و توان اكولوژيك حوزه‌‌هاي استقرار صنايع بزرگ در درازمدت منجر به كم كردن آثار اجتماعي، اقتصادي و نهادي مي‌‌شود.