تحليل جمال‌شناسانة تقابل مرگ و حيات در مثنوي مولانا

Aesthetic Analysis of the Opposition between Life and Death in Rumi's Masnavi

صورت‌هاي خيالي و عناصر بديعي زماني زيبا هستند كه همچون جزئي از ساختار درهم‌كنش با لفظ و ساختار معنايي كلام در هر متن ايفاي نقش كنند و از سويي در التزام با معنا ،خلق شده باشند و در اين راه نقش راه‌بلدي مطمئن را بازي كنند. آثار هنري جاودانه و ماندگار چون مثنوي مولانا از آنجا كه عمدتاً بر بنياد آفرينش هستي خلق شده‌اند بي‌ترديد حاصل برخورد جمال‌شناسانه با عناصر و مظاهر اين آفرينش هستند از سوي ديگر، يكي از راه‌هاي كشف جهان ذهني هنرمند، بررسي تصاوير ادبي و بلاغي شعر شاعر است. مثنوي مولانا نوعي مكاشفه و اشراق دروني شاعر در برخوردي زيبايي‌شناسانه با جان ماية هستي يعني مسألة مرگ و حيات است. وحدت و تنوع و تكرار مقولة مرگ و زندگي در قالب تضاد و تقابلي هنرمندانه از مباحثي است كه موجب پويايي زبان و معنا به صورت هرچه بيشتر در شعر مولانا شده است؛ تا جايي كه مي‌توان اين هنر تقابل را نوعي ويژگي سبكي مولانا دانست كه به ويژه در انديشة عرفاني او و مسألة تقابل وحدت و كثرت ريشه دارد. در اين نوشتار تقابل جمال‌شناسانة مرگ و زندگي در مثنوي با توجه به فرآيند كثرت در دل وحدت و وحدت در بطن كثرت ، با توجه به مرگ و حيات به روش كتابخانه‌اي و به شيوة توصيفي - تحليلي مورد واكاوي و بررسي قرار خواهد گرفت.

Imaginary forms and novel elements are beautiful whenever they act as part of the structure interacting with the word and its semantic structure in any text and on the other hand, when they are created in commitment to meaning and hence, play the role of a reliable guide. As Immortal masterpieces such as Rumi's Masnavi, are created mainly on the basis of the creation of the universe, are undoubtedly the result of an aesthetic approach to the elements and manifestations of this creation. On the other hand, one way to discover the artist's mental world is to study the literary and rhetorical images of the poet's poetry. Masnavi is a kind of revelation and inner enlightenment of the poet in an aesthetic approach to the soul of the universe, that is, the issue of life and death. Unity, diversity and repetition of the category of life and death in the form of artistic contradiction are among the topics caused the dynamism of language and meaning in Rumi's poetry as much as possible; To the extent that this art of confrontation can be considered as a kind of stylistic feature of Rumi, especially rooted in his mystical thought and the issue of opposition of unity and plurality. In this article, the aesthetic contrast between life and death in Masnavi with respect to the process of plurality in the heart of unity and vice versa, with regard to death and life will be studied using a library method by descriptive-analytical manner.