بررسي نقش مشاركت اجتماعي در زيست پذيري شهرها (نمونه موردي: شهر زاهدان)

زيست پذيري به يك سيستم شهري كه در آن به سلامت اجتماعي، كالبدي، رواني و ارتقاء كيفيت زندگي همه ساكنانش توجه شده است، اطلاق مي‌شود. از طرفي موضوع مشاركت شهروندان در توسعه اقتصادي و اجتماعي شهرها كه از چند دهه قبل در بررسي ها و برنامه ريزي هاي توسعه شهري مورد توجه قرار گرفته است. بنابراين جامعه اي زيست پذير خواهد بود كه به نيازهاي افراد آن جامعه اعتنا دارد و به خواسته هاي آن‌ها احترام مي گذارد و از مشاركت شهروندان در امور شهر غافل نمي ماند. هدف مقاله حاضر شناخت ارتباط بين مشاركت اجتماعي به عنوان يكي از مولفه هاي سرمايه اجتماعي با زيست پذيري شهري مي باشد. براي نيل به اين هدف از روش توصيفي- تحليلي و از نوع پيمايشي و براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جهت تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق از نرم افزار Spss، Gis، super decision بهره گرفته شد. جامعه آماري شامل شهروندان مناطق پنج گانه زاهدان مي باشد كه 384 نفر از ساكنان با روش نمونه گيري طبقه بندي شده توام با تصادفي سيستماتيك انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج حاصل از آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان دهنده همبستگي بالا بين مولفه هاي مشاركت اجتماعي و ابعاد زيست پذيري اجتماعي در مناطق پنجگانه شهر زاهدان مي باشدكه اين امر بيانگر اين مطلب است كه هر چقدر مشاركت اجتماعي در بين شهروندان شهر زاهدان بيشتر باشد اين شهر از نظر زيست پذيري اجتماعي در وضعيت بهتري قرار دارد. همچنين رتبه بندي مناطق شهر زاهدان بر اساس شاخص هاي زيست پذيري با مدل Copras و آزمون كروسكال واليس نشان مي دهد كه منطقه 1 به عنوان يك منطقه كمابيش نوساز با توزيع متناسب كاربري اراضي و امكانات تفريحي و رفاهي، مشاركت و همبستگي بالاي شهروندان، دسترسي مناسب به خدمات آموزشي و مراقبت هاي پزشكي، امنيت فردي و اجتماعي نسبتا خوب به عنوان مطلوب ترين منطقه زاهدان و منطقه 3 با بافت اسكان غيررسمي و آشفته، كمبود امكانات تفريحي، بهداشتي و پزشكي، امنيت پايين و نبود مشاركت بين شهروندان اين منطقه محروم ترين و نامطلوب ترين منطقه به لحاظ زيست پذيري اجتماعي مي باشد.

فاقد چكيده فارسي