واژه‌بست‌هاي ضميري كردي موكري : تحليلي نوايي

واژه بست ها به طور كلّي ماهيتي بيناحوزه اي دارند و رابط حوزه هاي واج شناسي، ساخت واژه و نحو هستند. اين عناصر ازلحاظ آوايي فاقد استقلال آوايي هستند و به منظور بازنمايي به ميزباني با استقلال آوايي نياز دارند. توزيع واژه بست ها تابع حوزه هاي پيش‌گفته است. واژه بست هاي ضميري كردي موكري در نقش هاي متعدّدي ازجمله مطابقه، مفعول (مستقيم و غير مستقيم)، مالكيت اسم و ... ظاهر مي شوند و از قابليت حركت بالايي برخوردار هستند. از اين رو عناصر مختلفي متعلّق به مقوله هاي مختلف، مي‌توانند نقش ميزباني آن ها را بپذيرند. در نوشتار پيش رو با بهره گيري از نظريۀ واج شناسي نوايي (سلكرك، 1995؛ تراكنبرات، 1999 و آندرسن، 2005) و سلسله مراتب سطوح هفت گانه‌ آن، به مثابه‌ يكي از حوزه هاي واج شناسي زايشي، جايگاه واژه بست هاي ضميري كردي موكري بررسي مي شود. پژوهش حاضر به روش توصيفي تحليلي و ميداني انجام شده است. به منظور گردآوري داده ها نگارنده از شمّ زباني خود (به منزله‌ گويشور كردي موكري (گويش موكرياني، اُشنويه)) و نيز گويشوران اصيل اين زبان به همراه فيش برداري از كتاب ها، مجلاّت و نوشتارهاي سايت ها و ضبط حدود پانزده ساعت صداي گويشوران گويش مورد نظر ياري مي جويد. مطالعه و بررسي داده هاي كردي موكري نشان داد كه واژه بست هاي ضميري به طور نظام مند پس از اوّلين گروه واجي (كلمۀ نوايي) در درون حوزۀ فعلي خود واقع مي شوند.