مقايسه بازنمايي معنايي و مفهوم‏سازي‏هاي فعل پوشيدن و wear در زبان‏هاي فارسي و انگليسي

پژوهش چندرشته‏اي و توصيفي تحليلي حاضر، در چارچوب كلّي روان‏شناسي زبان، معناشناسي شناختي و زبان‏شناسي فرهنگي، به مقايسۀ بازنمايي معنايي (مدل ذهني) و مفهوم‏سازي‏هاي فعل‏هاي پوشيدن و wear، با توجّه به پوشش بدن انسان، در زبان‏هاي فارسي و انگليسي مي‏پردازد. هدف پژوهش بررسي مدل‏هاي ذهني فارسي‏زبانان و انگليسي‏زبانان و مفهوم‏سازي‏هاي مختلف آن‏ها با توجّه به مفاهيم پيش‏نمونه‏اي «پوشيدن» و wear بوده و به اين منظور از تابلوهاي ذهني پيشنهادي جانسون ليرد (1983) استفاده شده است. جامعۀ آماري متشكّل از تمامي كليدواژه‏ها و عبارت‏هاي فارسي و انگليسيِ حاوي مفهوم «پوشيدن/ پوشاندن» بود كه در شش فرهنگ لغت يك‏زبانه و دوزبانه‌ منتخب وجود داشت و حجم نمونه شامل واژه‏ها و عبارت‏هاي حاوي مفاهيم پيش‏گفته است كه از اين فرهنگ‏ها جمع‏آوري شده‏اند. نتايج پژوهش نشان مي‏دهد كه مدل‏هاي ذهني فارسي‏زبانان و انگليسي‏زبانان و نيز مفهوم‏سازي‏هاي آن‏ها در اين زمينه تفاوت‏هاي چشم‏گير و شباهت‏هاي اندكي باهم دارند و ‏فارسي‏زبانان به‏طور پيچيده‏تر و متنوّع‏تري به مفهوم‏سازي و بازنمايي معنايي مي‏پردازند كه اين امر ناشي از دانش‏ فرهنگي متفاوت آنان در اين زمينه است. افزون بر اين، فارسي‏زبانان از تعدادي فعل سبك و فعل مركب به همراه اشياء پوششي متنوّع استفاده مي‏كنند تا مفهوم «پوشيدن/ پوشاندن» را بيان كنند كه موجب چندمعنايي گسترده‏تر پوشيدن نسبت به wear مي‏شود.