هژموني رسانه و پاسخ هاي كنشي عوام گرايانه به بزهكاري در مدل دموكراتيك سياست جنايي

زمينه و هدف: اگرچه كاركرد رسانه‌هاي جمعي در آموزش افراد جامعه و ارتقاء آگاهي‌هاي عمومي انكارناپذير است، اما خيزش فزاينده‌ي جرايم در جوامع امروزي و تأثيرپذيري از رسانه‌هاي جمعي، منجر به القاء احساس ناامني در ميان شهروندان و تغييرات كيفي بزهكاري شده است. شاخصه‌اي كه متوليان سياست جنايي مدل دموكراتيك را به اتخاذ تدابير كنشي عوام‌گرا با دستاوردهاي مقطعي در طراحيِ راهبردهاي پيشگيري از بزهكاري سوق مي‌دهد. روش‌شناسي: نگارنده با روش توصيفي- تحليلي به تبيين هژموني رسانه‌هاي جمعي و تأثير اين مهم در اتخاذ تدابير پيشگيرانه‌ي عوام‌گرا در قبال بزهكاري پرداخته است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: رسانه‌هاي جمعي در كشورهاي تابع مدل دموكراتيك سياست جنايي مي‌توانند با انعكاس گزينشيِ اخبار جنايي و به تصوير كشانيدن موقعيت‌هاي ماقبل جناييِ بزهكاران و بزه‌ديدگان و سهولت ارتكاب جرم، ناكارآمدي نهادهاي كنترل بزهكاري را در اذهان مخاطبين نهادينه ساخته و افكار عمومي را به سمت اتخاذ راهبردكنترل حداكثري، تحديد حقوق و آزادي‌هاي فردي و جامعه‌ي سراسر بين متمايل ‌سازند. سيطره‌ي رسانه‌هاي جمعي به ويژه در كشورهاي غربي، موجب شده است تا بازتاب وقايع مجرمانه منجر به افزايش ترس از جرم، ترس از بزه‌ديدگي و احساس ناامني در ميان افراد جامعه شود. شاخصه‌اي كه شرايط را براي پيش رَوي در حقوق و آزادي‌هاي شهروندان و بهره‌مندي از گونه‌هاي تدافعي پيشگيري از جرم با تفوق راهبرد پيشگيرانه‌ي موقعيت‌مدار جهت دست‌يابي به نتايج زودبازده و توده‌گرا در راستاي اقناع  افكار عمومي محقق سازد.