كاربرد روش تاگوچي در بهينه‌سازي سايش كناره‌اي ابزار در ماشينكاري با سرعت بالا

هدف از اين پژوهش، پيش بيني شرايط بهينه‌اي از پارامترهاي ماشينكاري شامل روش پوشش ابزار، سرعت برش، ميزان پيشروي و عمق برش براي به حداقل رساندن سايش ابزار در تراشكاري فولاد 4140 AISI سخت شده، با ابزار پوشش داده شده به روش PVD و CVD، مي باشد. در سال هاي اخير گرايش به سمت تكنولوژي پوشش دهي ابزار برش، با افزايش سرعت برش و نرخ پيشروي، افزايش يافته است. اين ابزارها با استفاده از دو روش متفاوت پوشش داده مي شوند: رسوب فيزيكي بخار (PVD) و رسوب شيميايي بخار (CVD). آرايه متعامد L18 از طراحي آزمايشات تاگوچي و نسبت سيگنال به نويز (S/N) جهت انجام بهينه سازي پارامترها استفاده شد. همچنين آناليز واريانس (ANOVA) جهت تعيين اهميت پارامترهاي موثر، به كار گرفته شد. در نهايت آزمون تاييد با استفاده از روش بهينه سازي تاگوچي، جهت اعتبارسنجي و نشان دادن كارآمد بودن اين روش انجام گرفت. نتايج نشان داد ابزار با پوشش PVD بهترين عملكرد را براي حداقل سايش ابزار دارد. همچنين سرعت برش، مهمترين پارامتر تاثير گذار بر سايش ابزار به دست آمد. نتايج آزمون تاييد، نشان داد كه روش تاگوچي يك روش قابل اطمينان و موفق براي بهينه سازي پارامترهاي ماشينكاري جهت حداقل سايش ابزار در تراشكاري سرعت بالاي فولاد AISI 4140 مي‌باشد.

no abstract