نقش و اهميت راحت القلوب، وفات نامه و وصيت نامه در شناخت شرف الدين منيري و طريقه كبرويه فردوسيه

The Function and Importance of Rāhat Al-Gholoub, Vafāt Nāmeh and Vasiat Nāmeh and in Recognition of Sharafoddin-e Manyari and Sufi Order Kubrawiyya Ferdowsiyeh

يكي از ميراث كمتر شناخته شده از طريقه كبرويه فردوسيه، اثري است كه در سال 1321 ق. به شيوه چاپ سنگي در آگره منتشر شده و شامل سه رساله كوتاه به نام هاي راحت القلوب و وفات نامه و وصيت نامه است. دو رساله نخست به طور مستقيم به شرف الدين منيري (661؟‐782 ق.) پيوند مي يابد؛ چراكه راحت القلوب يكي از ملفوظات به جا مانده از شرف الدين است كه انديشه هاي او و نيز طريقه كبرويه فردوسيه و تعليمات مشايخ آن را در آينه اين اثر مي توان بازيافت. وفات نامه نيز گزارش آخرين روز حيات شيخ منيري است كه يكي از مريدان خاص شيخ با نام زين بدر عربي (م: پس از 782 ق.) نوشته و از چند جنبه، در شمار ارزنده ترين متون صوفيانه فارسي در شبه قاره است. رساله سوم نيز به طور غير مستقيم با شرف الدين مرتبط است؛ زيرا وصيت نامه نجيب الدين فردوسي (م: 732 ق.) است كه پير و مراد شيخ منيري بوده و به سبب بررسي علمي آرا و افكار شرف الدين و مشخص كردن آبشخورهاي فكري و تاثرات وي، از اهميت بسياري برخوردار است. اين مقاله بر آن است تا با روش كتابخانه اي، ضمن معرفي كامل اين چاپ سنگي و سه رساله منتشر شده در آن، اهميت هريك از آن ها را در شناخت بيشتر و بهتر شرف الدين و طريقه كبرويه فردوسيه نشان دهد.

One of the less recognized heritages of Sufi order Kubrawiyya Ferdowsiyeh is a work which was published using lithography in Agra in 1321 A.H. including three short epistles named Rāhat Al-Gholoub, Vafāt Nāmeh and Vasiat Nāmeh. Two first epistles are directly related to Sharafoddin-e Manyari (661?-782 A.H.), because Rāhat Al-Gholoub is one of the utterances left by Sharafoddin that his thoughts, Sufi order Kubrawiyya Ferdowsiyeh and the teachings of its spiritual guides can be found in. Vafāt Nāmeh is also a report of the last day of Sheykh-e Manyari’s life, written by one of the particular novice of Sheykh called Zeyn-e Badr-e Arabi (death: After 782 A.H.) and in some aspects is one of the most valuable Persian Sufi texts in the subcontinent. Third epistle is also indirectly related to Sharafoddin-e Manyari, because it is Najiboddin-e Ferdowsi’s (death: 732 A.H.) testament who was the master of Sheykh-e Manyari and it is very important for the scientific study of the opinions and thoughts of Sharafoddin and the identification of his intellectual sources and influences. This research tried to introduce this lithography and three epistle published and show their importance recognizing better Sharafoddin-e Manyari and Sufi order Kubrawiyya Ferdowsiyeh.