بررسي تأثير سالمندي بر از خود بيگانگي اجتماعي آن‌ها (مورد مطالعه: سالمندان ساكن آسايشگاه هاي شهر رشت)

(The Effectiveness of Elderly on Their Social Alienation (Case Study: Elderly of Residents in Sanatoriums of City Rasht

اين مطالعه با هدف بررسي مدل نظري رابطه سالمندي با از خود بيگانگي در بين سالمندان در سال 1398 انجام گرفته است. مطالعه حاضر يك بررسي مقطعي از روش آماري بر مبناي مدل رگرسيون چندگانه است. جامعه آماري اين تحقيق نيز شامل سالمندان زن و مرد ساكن در آسايشگاه هاي شهر رشت مي باشد كه شامل شش آسايشگاه، معلولين، كوثر شاليزار، مريم، رنگين كمان زندگي و ماندگار بود،كه بصورت شبانه روزي اداره مي شوند. بطور كلي تعداد 603 سالمند در اين آسايشگاه ها ساكن بودند كه بر اساس نمونه گيري مورگان و كريسي تعداد 235 نفر به نمونه انتخاب شده و مورد پرسشگري قرار گرفتند. پس از توزيع پرسشنامه استاندارد سالمندي، داده هاي مورد نظر در مورد متغيرهاي مستقل و شاخص هاي تأثيرگذار بر متغير وابسته ، جمع آوري و بر اساس روش رگرسيون چندگانه و تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. پس از آزمون متغيرهاي فرضيه هاي تحقيق و كاربرد روش هاي آماري مناسب به اين نتيجه رسيديم كه متغير انزواي اجتماعي داراي بيشترين تأثير در گرايش سالمندان به طرف از خود بيگانگي اجتماعي بود و شاخص هويت ديني داراي كمترين تأثير بوده است. شاخص هاي مربوط به تنهايي و افسردگي از نظر تأثير بر خود بيگانگي در مرتبه دوم و سوم قرار گرفتند. درنتيجه اگر چه سالمندان به دليل تمايل آنها انزواي اجتماعي، تنهايي و سرانجام افسردگي به طرف از خودبيگانگي اجتماعي گرايش بيشتري دارند، اما هويت ديني سالمندان و اعتقاد آنها به خدا، مرگ و قيامت تأثير بسيار كمتري بر از خود بيگانگي اجتماعي سالمندان مورد مطالعه داشته است. اين نتيجه در حالي حاصل شد كه اعضاي جامعه آماري از سطح تحصيلات بالايي نيز برخوردار بودند و از لحاظ جنسيت در سطح تعادل بودند.

The aim of this study was to investigate the theoretical model of the relationship between aging and the dimensions of the sociological concept of their religious identity in the statistical community related to sanatoriums of Rasht, in 2019. The present study is a cross-sectional study of statistical methods based on multiple regression models. The statistical population of this study also includes elderly in the sanatoriums of Rasht, which included six sanatoriums: Maloulin, Kowsar, Shalizar, Maryam, Rangin Kaman Zandegi and Mandegar, which were managed around the clock. A total of 603 elderly people lived in those sanatoriums, of which 235 were selected based on Morgan and Chrissy sampling. After distributing the old age questionnaire, the data about the independent variables and the indicators affecting the dependent variable were collected and analyzed based on multiple regression method and path analysis. After testing the variables related to research hypotheses and using appropriate statistical methods, it was concluded that the social isolation variable had the greatest effect on the tendency of elderly people living in sanatoriums of Rasht to their social alienation and religious identity index had the least effect. Indicators of loneliness and depression were second and third. As a result, it can be stated that although elderly people living in Rasht sanatoriums were less inclined to social alienation due to their desire for solitude, depression, and ultimately social isolation, due to the profound influence of religious identity and religious beliefs in God,, they factors did not have much expansion and comprehensiveness;