چالش‌ها و موانع بين‌المللي‌سازي از ديدگاه اعضاي هيئت علمي و كارشناسان و مديران بخش بين‌الملل دانشگاه-هاي علوم پزشكي شهر تهران

مقدمه: از آنجايي‌كه بين ‌المللي شدن، يكي از اولويت‌‌ هاي مهم دانشگاه ‌هاي علوم پزشكي مي ‌باشد، لذا اين مطالعه با هدف بررسي چالش‌ هاي بين‌ المللي ‌سازي در دانشگاه ‌هاي علوم پزشكي شهر تهران انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع كيفي با رويكرد تحليل محتواي قراردادي است. 17 نفر از اعضاي هيأت علمي و كارشناسان و مديران بخش بين ‌الملل دانشگاه‌ هاي علوم پزشكي ايران، تهران و شهيد بهشتي در نيم‌ سال دوم تحصيلي 981397 به روش نمونه‌ گيري هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نيمه‌ ساختار يافته قرار گرفتند. سپس، داده ‌هاي گردآوري شده بر اساس پنج گام گرانهايم و نرم‌افزار تحليل داده‌ هاي كيفيِ MAXQDA.12 مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: يافته‌ هاي تحليل محتواي مصاحبه‌ ها نشان داد كه پنج مؤلفه اصلي شامل مؤلفه ‌هاي ساختاري قانوني، سياسي امنيتي، آموزشي پژوهشي، فرهنگي اجتماعي و اقتصادي ‌زير ساختي به همراه 13 مؤلفه فرعي شامل سياست‌ گذاري‌ هاي كلان، فرايند پذيرش و جذب، كاركنان و مديريت، خدمات بين‌المللي، وضعيت و خدمات آموزشي، خدمات پژوهشي، ميزان شهرت و رتبه دانشگاه، فرهنگ جامعه، فرهنگ دانشگاهي، توسعه اقتصادي و خدمات و تسهيلات مالي، توسعه زير ساخت‌ هاي كشور و دانشگاه ‌ها، خدمات رفاهي و توسعه فناوري اطلاعات و خدمات مجازي از جمله چالش ‌ها و موانع بين ‌المللي‌سازي هستند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه، پيشنهاد مي ‌شود جهت تقويت روند بين ‌المللي‌سازي دانشگاه‌ هاي علوم پزشكي، نهاد هاي قانون ‌گذاري به تصويب قوانين و نظارت بر اجرا و نيز امضاي تفاهم ‌نامه با ساير كشور ها پرداخته و دانشگاه‌ ها نيز افزايش قابليت اطلاع ‌رساني، بهبود مهارت و تسلط به زبان انگليسي و ساير مهارت‌ هاي تخصصي كاركنان، تبليغات مناسب در جهت جذب دانشجوي خارجي، تبادل دانشجو و اساتيد، تقويت تصوير و سيماي دانشگاه را مورد توجه قرار دهند.