بررسي اثر وارد كردن اردك ماهي (Esox lucius) بر جمعيت برخي از ماهيان غير اقتصادي درياچه شهداي خليج فارس، تهران

درياچه شهداي خليج فارس (چيتگر) در شمال غرب تهران و در منطقه 22 شهري احداث شده است كه علاوه بر ايجاد محيط تفريحي-گردشگري، ارزش فزاينده اقتصادي براي اراضي مجاور به‌همراه آورده است. روند كاهش كيفيت آب درياچه و افزايش فراواني ماهيان غير اقتصادي و عمدتاً غير بومي مثل تيز كولي (Hemiculter leucisculus) و كاراس (Carassius gibelio) در آن تهديدي براي اهداف مد نظر در درياچه به‌شمار مي‌‌روند. در راستاي كنترل ماهيان غير اقتصادي درياچه گونه شكارچي اردك ماهي (Esox lucius) در درياچه رهاسازي گرديد. در اين مطالعه تغييرات جمعيت ماهيان غير اقتصادي پس از معرفي اردك ماهي در سال‌‌هاي 1397 و 1398 مورد ارزيابي قرار گرفت و رشد و تغذيه اردك ماهي بررسي گرديد. با استفاده از روش برآورد جمعيت لينكن- پترسون جمعيت ماهي كاراس از 20 هزار عدد به 8.3 هزار عدد و جمعيت تيز كولي در داخل درياچه با روش صيد در واحد تلاش از 712 هزار به حدود 3 هزار عدد كاهش يافته است. برآورد جمعيت تيز كولي از حاشيه درياچه با استفاده از روش جالي-سيبر تغيير چنداني طي دوره بررسي نداشته است و داراي ميانگين تعداد 400 عدد بوده است. اردك ماهي درياچه با تغذيه مداوم از ماهيان درياچه داراي افزايش وزن 3.7 گرم در روز بوده و تعداد آن 575 عدد برآورد گرديد. با استفاده از نمونه‌‌هاي علامت‌‌دار نرخ رشد از حداقل 0.02 تا حداكثر 1.5 گرم متفاوت بوده است. در فعاليت تغذيه‌‌اي اردك ماهي، درصد حضور ماهي كاراس بيشتر از دو طعمه ديگر يعني تيزكولي و آمور نما (Pseudorasbora parva) بوده است. با افزايش اندازه اردك ماهي، و كاهش ماهي تيزكولي با اندازه درشت، تنها ماهي مناسب كه مورد تغذيه اردك ماهي قرار گرفته كاراس مي‌‌باشد. در راستاي كنترل بهينه ماهيان غير اقتصادي درياچه استفاده از ماهيان شكارچي با اندازه كوچك ضروري به‌نظر مي‌‌رسد.