نقش واسطه‏اي تفكر انتقادي در ارتباط بين ويژگي‌هاي شخصيتي و خلاقيت با عملكرد تحصيلي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش واسطه‏اي تفكر انتقادي در ارتباط بين ويژگي‌هاي شخصيتي و خلاقيت با عملكرد تحصيلي دانشجويان است. روش پژوهش حاضر كاربردي و از نوع همبستگي است. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش، كليۀ دانشجويان مهندسي دوره كارشناسي دانشگاه بيرجند بودند كه در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل هستند. با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبي تعداد 180 دانشجو به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت تحليل داده‌ها نيز از نرم‏افزارهاي SPSS, AMOS استفاده‌ شده است. براي گردآوري داده‌ها، از سه پرسش‌نامه، مهارت‌هاي تفكر انتقادي كاليفرنيا فرم «ب»، پرسش‌نامه معيار خلاقيت، مقياس شخصيتي استفاده شد و براي سنجش عملكرد تحصيلي دانش‏آموزان، معدل كل سال قبل آنها در سال تحصيلي 1396 در نظر گرفته شد. يافته‌ها نشان داد كه ويژگي‌هاي شخصيتي بر تفكر انتقادي، خلاقيت بر تفكر انتقادي، ويژگي‌هاي شخصيتي بر عملكرد تحصيلي، خلاقيت بر عملكرد تحصيلي و تفكر انتقادي بر عملكرد تحصيلي تأثير مستقيم و معني‌داري دارند و ويژگي‌هاي شخصيتي و خلاقيت، به واسطه تفكر انتقادي بر عملكرد تحصيلي تأثير غيرمستقيم و معني‌داري داشته‌اند. نتايج تحليل مسير نيز نمايانگر اين بود كه مدل مفهومي پژوهش از برازش مناسبي برخوردار است.