بررسي عوامل فردي و سازماني مرتبط با تعارض كار خانواده در زنان شاغل شهرستان بيرجند در سال 1399

مقدمه: با توجه به نقش زنان در جامعه تعارض كار خانواده تبعات منفي براي سلامت رواني اجتماعي زنان شاغل و خانواده هاي آن ها داشته و هم چنين بر عملكرد مطلوب سازمان ها تاثير مي گذارد. مطالعه حاضر با هدف شناسايي عوامل موثر بر تعادل كار خانواده در زنان كارمند شهر بيرجند انجام شد.روش بررسي: در يك مطالعه توصيفي همبستگي ار نوع مقطعي 205 زن كارمند شاغل در ادارات شهر بيرجند به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها علاوه بر سوالات جمعيت شناختي پرسشنامه استاندارد 18 سوالي كارلسون و همكاران بود كه به روش خود ايفا تكميل شد. داده ها در نرم افزارSPSS نسخه 19 به وسيله آزمون هاي آماري t مستقل، آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شد.يافته ها: ميانگين سني زنان مورد مطالعه 7.41 ±38.6 و ميانگين سابقه كار آن ها6.85 ±13.36 بود . ميانگين نمره افراد مورد مطالعه از مجموع 45 نمره در بعد تعارض كار خانواده 6.33 ±29.37 و بعد تعارض خانواده كار6.52 ±35.20 بود. همبستگي معني داري بين سن زنان و متغير تعارض كار خانواده مشاهده شد. همچنين همبستگي مثبت و معني داري بين دو متغير تعارض كار خانواده و خانواده كار مشاهده شد(0.001=P) .نتيجه گيري: با توجه به اينكه ميانگين نمره تعارض كار خانواده و خانواده كار در زنان كارمند در حد بالا مي باشد، لذا مداخلات آموزشي جهت ارتقاي تعادل كار خانواده و بالعكس در زنان شاغل به مسئولين و برنامه ريزان پيشنهاد مي گردد.