بررسي كميت، كيفيت و الگوي مديريت پسماندهاي صنعتي در استان قزوين

زمينه و هدف: از آنجائي‌كه مديريت پسماندهاي صنعتي يكي از شيوه‌هاي موثر ايجاد تعامل بين صنعت و محيط‌زيست بوده و از طرفي مديريت بهينه پسماند مستلزم اطلاع دقيق از كميت و كيفيت پسماندهاي صنعتي است، مطالعه حاضر با هدف بررسي جامع الگوي مديريت پسماندهاي صنعتي در استان قزوين انجام شد.روش بررسي: براساس رهنمود سازمان حفاظت محيط زيست ايران صنايع در 10 گروه طبقه‌بندي و با توجه به فراواني صنايع در هر گروه، تعداد 276 صنعت و 4 تصفيه‌خانه فاضلاب صنعتي انتخاب شد. از معيار كنوانسيون بازل جهت تشخيص پسماندهاي صنعتي ويژه استفاده شد. ميزان توليد پسماند صنعتي و همچنين الگوي مديريت پسماند با مراجعه حضوري به صنايع و تكميل پرسشنامه بديع محقق ساخته تعيين شد. يافته‌ها: پسماند شناسايي شده در صنايع 1726 نوع بود كه 33/7 درصد آنها مطابق كنوانسيون بازل در زمره پسماندهاي ويژه قرار گرفتند. ميزان توليد ماهيانه پسماند ton 38826 و 86/1 درصد آن پسماند ويژه بود. صنايع شيميايي با توليد ماهيانه ton 14380 پسماند صنعتي بيشترين سهم را داشتند. ميزان بازيابي و بازيافت پسماندهاي صنعتي به‌ترتيب 8/96 و 6/44 درصد بود و 36/44 درصد پسماند صنعتي به‌صورت مستقيم به فروش مي‌رسيد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان مي‌دهد كه مديريت پسماندهاي صنعتي در صنايع استان قزوين از الگوي مشخص پيروي نمي‌نمايد و حجم انبوه توليد پسماند ويژه صنعتي در استان پتانسيل جدي آلايندگي محيط‌زيست و تهديد سلامت را دارا است. ايجاد مركز پاسخگوي مديريت پسماندهاي صنعتي و طراحي و استقرار سيستم دفع متمركز پسماند صنعتي در صنايع استان ضروري است.