مقايسه تأثير انحراف فكر با موسيقي درماني و حضور همراه بر ميزان اضطراب بيماران تحت آندوسكوپي

زمينه و هدف: استرس و اضطراب، يكي از مشكلات اساسي بيماران تحت رويه‌هاي تشخيصي و درماني نيمه تهاجمي و تهاجمي مانند آندوسكوپي است. روش هاي مختلف جهت كاهش اضطراب اثرات يكساني ندارند، لذا اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير انحراف فكر با موسيقي درماني و حضور همراه بر ميزان اضطراب بيماران تحت آندوسكوپي انجام يافته است. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني تعداد 105 بيمار مراجعه كننده به بخش آندوسكوپي بيمارستان شهيد محمدي و خليج فارس بندرعباس در سال 1397 به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به شيوه تخصيص تصادفي در سه گروه موسيقي درماني، حضور همراه و كنترل قرار گرفتند (هر گروه 35 نفر). پرسشنامه اطلاعات جمعيت‌شناختي و بيماري و پرسشنامه اضطراب اشپيل‌برگر (STAL) قبل و بعد از مداخله تكميل شد. در گروه موسيقي درماني، بيماران صداهاي طبيعت را از طريق هدفون دريافت كردند. در گروه حضور همراه، آندوسكوپي بيماران با حضور همراه بيمار انجام يافت و گروه كنترل نيز فقط مراقبت هاي معمول قبل از آندوسكوپي را دريافت كردند. داده ها در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 24 با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي در سطح معناداري از p 0.05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج آزمون آناليز واريانس نشان داد ميانگين اضطراب در سه گروه قبل از مداخله تفاوت معناداري نداشته است (0.77=p). اما پس از مداخله تفاوت آماري معنادار مشاهده نشد (p 0.005) به اين ترتيب كه كاهش نمرات در گروه موسيقي درماني معنادار بود (0.044=p). اما در گروه همراه (0.571=p) و گروه كنترل (0.663=p)، قبل و بعد از آندوسكوپي تغيير معناداري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه انحراف فكر با موسيقي درماني شيوه مؤثري جهت كمك به بيماران تحت آندوسكوپي است و استفاده و ترويج اين روش مي تواند به بيماران در جهت هر چه بهتر انجام يافتن اين روش و احساس رضايت آنان كمك كند.