تاثير مديريت كيفيت جامع بر نوآوري در شركت هاي كوچك و متوسط با نقش ميانجي يادگيري سازماني

مديريت كيفيت جامع و يادگيري سازماني به عنوان شيوه هاي مديريتي شناخته شده است كه مي تواند نوآوري سازماني را ارتقاء ببخشند. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي يادگيري سازماني در ارتباط بين مديريت كيفيت جامع و نوآوري سازماني انجام شده است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را شركت هاي كوچك و متوسط شهرك صنعتي مباركه تشكيل مي دهد. روش نمونه گيري به روش تصادفي ساده بوده است و براي تعيين حجم نمونه توسط نرم افزار Sample Power، 150 شركت تعيين گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با بهره گيري از روايي محتوايي و روايي سازه تأييد شد و پايايي آن ها با روش آلفا بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها، از مدل يابي معادلات ساختاري به كمك نرم افزار SMART-PLS استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مديريت كيفيت جامع بر نوآوري و يادگيري سازماني تأثير مستقيم و معناداري دارد. همچنين يافته ها نشان داد كه تأثير يادگيري سازماني بر نوآوري سازماني مثبت و معنادار است. علاوه بر اين، يافته ها حاكي از آن است كه مديريت كيفيت جامع بر نوآوري سازماني از طريق متغير ميانجي يادگيري سازماني تأثيرگذار است. با توجه به نتايج بدست آمده، مديريت كيفيت جامع و يادگيري سازماني مي تواند در جهت ايجاد و بهبود نوآوري در شركت هاي كوچك و متوسط موثر واقع شود.