يك دهه حضور نوآوري باز در نشريات معتبر علمي ايران (مرور سيستماتيك)

امروزه با افزايش عدم قطعيت در بازارهاي رقابتي، نوآوري يكي از راه حل هايي است كه منجر به كسب مزيت رقابتي و افزايش توانمندي سازمان مي شود. هنري چسبرو در سال 2003 با هدف ارتقاء عملكرد سازمان ها پارادايم جديدي را تحت عنوان نوآوري باز معرفي نمود. در ايران، مفهوم نوآوري باز از ابتداي دهه 90 وارد پژوهش هاي حوزه مديريت گرديد. پژوهش حاضر تلاش دارد مطالعات انجام شده در اين حوزه را در دهه گذشته تا پايان سال 1399 مورد توجه قرار دهد. بر همين اساس اين مطالعات با استفاده از مرور سيستماتيك از منظر فراواني مطالعات انجام شده به تفكيك سال، نشريات علمي كه اين مطالعات را به چاپ رسانيده اند، روش هاي تحقيقاتي مورد استفاده و قلمروهاي پژوهشي مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج حاصل از بررسي 110 مقاله منتشره شده در حوزه نوآوري باز نشان مي دهد، تعداد مطالعات با اين مضمون در ايران به سرعت در حال افزايش مي باشد. از منظر روش تحقيق، بيشترين و مهمترين روش مورد استفاده در مطالعات گذشته مدلسازي معادلات ساختاري مي باشد. همچنين، مشخص گرديد از ميان 57 نشريه با مقالات چاپ شده در حوزه نوآوري باز، 17 نشريه حداقل دو مقاله در اين حوزه را منتشر نموده اند. در اين ميان مجلات رشد فناوري، توسعه تكنولوژي صنعتي، بهبود مديريت و مديريت نوآوري بيشترين تعداد مقالات چاپي در حوزه نوآوري باز را به خود اختصاص مي دهند. از منظر قلمرو مطالعاتي، حوزه هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، شركت هاي كوچك و متوسط، شركت هاي دانش بنيان و دانشگاه ها بيشترين توجهات را در مقالات منتشر شده در حوزه نوآوري باز به خود اختصاص داده اند.