كاركرد قصص قرآني در تحليل آينده‌نگاري راهبردي (مطالعۀ موردي داستان بني‌اسرائيل)

مقوله پيشرفت با نظر به عينيت آن در موقعيت‌هاي زماني و مكاني، نيازمند الگوي معين با رويكرد آينده‌نگري و آينده‌نگاري است. نقش آموزه‌هاي دين در آينده‌نگاري تمدني، يك مسئله محوري و راهبردي در دورۀ معاصر است. برجسته‌ترين فصل آموزگاري آينده‌نگاري ديني، رخدادهاي تاريخ تمدني و به طور خاص، قصص هستند. رويكرد آينده‌نگاري به مدد قصص، اصلي بنيادين در مباني فلسفه دين (نظام انتظار از دين و نياز به دين) است. قصه قرآني يك منظومه گفتماني است كه رويدادهاي مؤثر در تحول فرد، جامعه و تمدن را پيش رو مي گذارد و هدف آن قرار دادن مخاطب در موقعيتي است كه با انتخاب و اختيار خود در مسير رشد قرار گيرد تا آينده خود، جامعه و تمدن را در سمت و سوي آرمان الهي رقم زند. اين مقاله با پرسش اصلي «چيستي آينده‌نگار قصص قرآني»، با روش تحليل محتوا به نظريۀ آينده‌نگاري برآمده از قصص قرآني مي‌پردازد و بر آن است كه پژوهش كاركرد آينده‌نگار از قصص تمدني، يك ساحت راهبردي نه فقط در حوزه پژوهش هنجارين، بلكه در حوزه تحقيق و توسعۀ آينده‌نگار نيز هست. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه آينده‌نگري تا آينده‌نگاري، فصل راهبردي فلسفه قصه قرآني است و قصه قرآني ظرفيتي معرفت‌شناخت و روش‌شناخت در پيشنهاد رويكرد آينده‌نگار راهبردي دارد.