گونه شناسي مفردات پژوهي در قرآن از منظر روايات تفسيري اهل بيت(ع)

مفردات پژوهي در قرآن، از اركانِ بنيادينِ فهمِ مفاهيم و مقاصد قرآن محسوب مي‌شود كه از منظرها و ابعاد گوناگون و در سطوح مختلف مورد واكاوي قرار گرفته است. در روايت‌هاي تفسيري اهل‌بيت(ع) به‌عنوان مفسران حقيقي قرآن نيز واژگان‌كاوي بسيار مورد توجه بوده و تحليل‌هاي مختلفي از اين ذوات مقدسه(ع) صادر شده است. جستار حاضر با توجه به اهميت واژه‌پژوهي، با گردآوري داده‌هاي مرتبط از روايات تفسيري و توصيف و تحليل اين داده‌ها، به گونه‌شناسي آنها پرداخته و گونه‌هاي بدست آمده را در عناوين ذيل بيان مي‌دارد: تبيين معناي ظاهري واژه، ترادف‌نگري در بيان معناي بدوي واژگان، بيان وجه تسميه واژگان، قرآن‌كاوي واژگاني، تبيين معناي مجازي كلمات، بيان مصاديق واژه‌ها، بيان معناي لغات اضداد، تحليل نحوي واژ، تبيين واژه در قرائات مختلف، واژه كاوي فرهنگنگرانه و بيان معناي بطني و تأويلي كلمات. روايات تفسيري مزبور، با اينكه در تبيين معناي واژگان كمك شاياني مي‌كند اما بعضا از بُعد دلالي ضعف دارند و در استفاده از آنها بايد به معيارهاي نقدالمتني مانند عرضه به قرآن و... نيز توجه نمود.