عنوان مقاله :
Interpreting Hobbes’s Moral Theory: Rightness, Goodness, Virtue, and Responsibility
عنوان به زبان ديگر :
تبيين نظريه اخلاقي هابز: درستي، خوبي، فضيلت و مسئوليت
پديد آورندگان :
S. A. ، Lloyd Professor of Philosophy and Law - University of Southern California, USA
كليدواژه :
Virtue , Responsibility , Goodness , Rightness , Hobbes
چكيده فارسي :
در اين مقاله استدلال شده است كه فلسفه اخلاق توماس هابز به وسيله مفهوم پيچيده اي از عقل كه سازگاري قواعد عقلي و قابليت تعقل را ايجاد مي كند، به هم پيوسته شده است. تعاريف هابز از درستي به مقابله به مثل، و از خوبي اخلاقي به جامعه پذيري، متعلق به يك نظريه اصيل و جذاب است كه نه غايت گرايانه است و نه وظيفه گرايانه سنتي؛ و نه آنگونه كه شارحان مختلف او را به ذهنيت گرا، قراردادگرا، خودگرا يا طرفدار نظريه امر الهي تفسير كرده اند.
چكيده لاتين :
The paper argues that the moral philosophy of Thomas Hobbes is unified by a complex conception of reason that imposes consistency norms of both rationality and reasonableness. Hobbes’s conceptions of rightness as reciprocity, and moral goodness as sociability belong to an original and attractive moral theory that is neither teleological nor classically deontological, nor as interpreters have variously argued, subjectivist, contractarian, egoist, or dependent on divine command.
عنوان نشريه :
تأملات اخلاقي
