بررسي درصد سلول‌هاي T كمكي ترشح‌كننده اينترفرون گاما و بيان ژن‌هاي مرتبط در بيماران مبتلابه ديابت شيرين نوع 2

Evaluation of Percentage of Interferon-Gamma Secreting T Helper Cells and Expression of Related Genes in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

سابقه و هدف: در پاتوژنز ديابت شيرين نوع دو (T2DM: Type 2 Diabetes Mellitus) تغييرات سيستم ايمني اكتسابي دخيل است. سلول‌هاي T كمكي 1 (Th1: T helper 1) يا سلول‌هاي T CD4+ از اجزاي ايمني اكتسابي هستند كه مهم‌ترين مشخصه آنها ترشح اينترفرون گاما (IFN-γ) مي‌باشد. مهم‌ترين اجزاي ايمني اكتسابي هستند كه ويژگي آن‌ها ترشح اينترفرون گاما (IFN-γ) است. مطالعه حاضر با هدف بررسي درصد IFN-γ، ارزيابي ژن‌هاي T-bet، IRF1، RUNX3 و NFκB در سلول‌هاي T CD4+ و تعيين همبستگي بين آن‌ها و پارامترهاي كلينيكي در بيماران انجام گرفته است. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مورد-شاهدي، سلول‌هاي T CD4+ خون محيطي از 40 بيمار و 40 فرد سالم (كنترل) جداسازي شد. درصد سلول‌هاي T CD4+ ترشح‌كننده IFN-γ با استفاده از فلوسايتومتري و بيان ژن‌هاي مربوطه با استفاده از Real-time PCR سنجش شد. يافته‌ها: درصد سلول‌هاي T CD4+ ترشح‌كننده IFN-γ در بيماران نسبت به گروه كنترل افزايش معناداري نشان داد (001/0P<). ميزان بيان ژن‌هاي IRF1 و NFκB در بيماران بيشتر از گروه كنترل بود (به ترتيب 02/0P= و 001/0P<). همبستگي مثبت معناداري بين سلول‌هاي T CD4+ ترشح‌كننده IFN-γ و ژن‌هاي IRF1 و NFκB در بيماران مشاهده شد (به ترتيب 001/0P= و 002/0P=). همبستگي مثبت معناداري بين سلول‌هاي T CD4+ ترشح‌كننده IFN-γ و همچنين IRF1 و NFκB با قند خون و هموگلوبين A1c در بيماران ديده شد (001/0P<). نتيجه‌گيري: با افزايش پاسخ Th1 (توليد IFN-γ و بيان ژن‌هاي مرتبط) و وجود همبستگي با قند خون، به نظر مي‌رسد اين عوامل التهابي در پاتوژنز بيماري نقش دارند و استفاده از آنتاگونيست مسير IFN-γ مي‌تواند به‌عنوان راهكار درماني مطرح شود واژه‌هاي كليدي:

Background and Objective: The alterations of the adaptive immune system are involved in type 2 diabetes mellitus (T2DM) pathogenesis. T helper 1 (Th1) cells or CD4+ T cells are the pro-inflammatory components of adaptive immunity with the main feature of interferon-gamma (IFN-γ) secretion. The aim of this study was to evaluate the percentage of IFN-γ, assess the expression of related-genes in CD4+ T cells, including T-bet, IRF1, RUNX3, and NFκB, and determine the correlation between them and clinical parameters in T2DM patients. Materials and Methods: In this case-control study, peripheral blood CD4+ T cells were isolated from 40 patients and 40 healthy controls (HCs). The percentage of IFN-γ secreting CD4+ T cells was assessed using flow cytometry, and the related-genes were evaluated using real-time polymerase chain reaction. Results: The percentage of IFN-γ secreting CD4+ T cells significantly increased in the patients in comparison to that of the HCs (P<0.001). The expression levels of IRF1 and NFκB were higher in the patients in comparison to those of the HCs (P=0.02 and P<0.001, respectively). A significant positive correlation between IFN-γ secreting CD4+ T cells and both IRF1 and NFκB was observed in the patients (P=0.001 and P=0.002, respectively). There was a significant positive correlation between IFN-γ secreting CD4+ T cells, IRF1, and NFκB with fasting plasma glucose and hemoglobin A1c in the patients (P<0.001). Conclusion: Due to the increased response of Th1 cells (the production of IFN-γ and expression of related genes) in the patients and existing correlation between them and plasma glucose level, it seems that these inflammatory factors are involved in T2DM pathogenesis, and the use of IFN-γ pathway antagonists could be considered a novel therapeutic approach.