مقايسه اثربخشي درمان متمركز بر شفقت و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر رفتار خودمراقبتي و هموگلوبين گليكوزيله بيماران ديابت نوع 2

Comparison of the Effectiveness of Compassion-based Therapy and Acceptance- based Therapy and Commitment to Self-care Behavior and Glycosylated Hemoglobin in Patients With Type 2 Diabetes

زمينه: بيماري ديابت از جمله بيماري‌هاي شايعي است كه مي‌تواند علاوه بر جسم، سلامت روان افراد را نيز تحت تأثير قرار دهد؛ بنابراين مداخلات روان‌شناختي جهت رفع مشكلات ناشي از اين بيماري ضروري به نظر مي‌رسد. هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي درمان متمركز بر شفقت و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر رفتار خودمراقبتي و هموگلوبين گليكوزيله بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بيمارستان شهر تنكابن بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش كارآزمايي باليني با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي بود كه از بين كليه بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بيمارستان شهر تنكابن دويست نفر به صورت هدف‌دار انتخاب شدند و هم‌زمان مقياس رفتار خودمراقبتي توبرت، گلاسكو و هامسپون (2002) به آنان ارائه شد. 45 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند و در سه گروه پانزده نفري شامل دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند، دوازده جلسه درمان متمركز بر شفقت و دوازده جلسه درمان مبتني بر پذيرش اجرا شد كه مدت‌زمان هر جلسه 45 دقيقه بود. جلسات براي هر مداخله هفته‌اي دو جلسه با فاصله زماني سه روز برگزار شد. در پايان درمان هر سه گروه مورد پس‌آزمون قرار گرفتند. يافته‌ها: با توجه به مقايسه تفاوت ميانگين‌هاي دو گروه درمان كه به ترتيب براي خودمراقبتي و هموگلوبين گليكوزيله 5/012 و 2/145- به دست آمد، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد نسبت به درمان متمركز بر شفقت از اثربخشي بيشتري برخوردار بود. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از روند مثبت و افزايش رفتار خود مراقبتي و متعادل شدن ميزان هموگلوبين گليكوزيله در مرحله پيگيري و اثربخشي هر دو رويكرد و برتري رويكرد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بود. بنابراين مي‌توان از اين درمان در شرايط مختلف براي بهبود زندگي بيماران مبتلا ديابت نوع دو استفاده كرد.

Background Diabetes is one of the most common diseases affecting people's mental health and the body. Therefore, psychological interventions seem necessary to solve the problems caused by this disease. Objective The present study aimed to compare the effectiveness of Compassion-focused Therapy (CFT) and Acceptance and Commitment Therapy (ACT), and commitment to self-care behavior and glycosylated hemoglobin in patients with type 2 diabetes at Tonekabon City Hospital. Materials and Methods This clinical trial was a one-step cluster sampling study, including 200 patients who were randomly selected from all patients with type 2 diabetes in Tonekabon City Hospital and, at the same time, the scale of self-care behavior of Tobert, Glasgow, and Hamspon (2002). A total of 45 people were randomly selected and divided into three groups of 15 people, including two intervention groups and one control group, 12 compassionate therapy sessions, and 12 admission-based treatment sessions, each lasting 45 minutes. Meetings for each intervention were performed twice a week with an interval of 3 days. At the end of treatment, all three groups were retested. Results Due to the comparison of the mean differences between the two treatment groups for self-care and glycosylated hemoglobin (5.012) (-2.145), respectively, Acceptance and Commitment Therapy was more effective than compassion-focused therapy. Conclusion The results owed a positive trend and increased self-care behavior and balanced glycosylated hemoglobin level in the follow-up and effectiveness of both approaches and the superiority of the acceptance and commitment-based treatment approach. Therefore, this treatment can be used in different conditions to improve the lives of patients with type 2 diabetes.