عنوان مقاله :
بررسي اپيدميولوژي و روند بروز سرطان پوست در استان گيلان (1390-1394)
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiology and Trends of Skin Cancers in Guilan Province, Iran During 2010-2014
پديد آورندگان :
درجاني، عباس دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران , عليزاده، نرگس دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران , قرائي نژاد، كاوه دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران , افتخاري، حجت دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران , رفيعي، رعنا دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران , شفايي تنكابني، ساره دانشگاه علوم پزشكي مازندران - پرديس دانشگاهي رامسر - گروه پوست، رامسر، ايران , شمسا، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - بيمارستان رازي - مركز تحقيقات پوست - گروه پوست، رشت، ايران
كليدواژه :
اپيدميولوژي , سرطان پوست , استان گيلان , بروز استانداردشده سني
چكيده فارسي :
زمينه: سرطان پوست شايعترين بدخيمي در دنياست. الگوي بروز سرطان پوست در موقعيتهاي جغرافيايي مختلف، با توجه به عوامل خطر مختلف ژنتيكي و محيطي متفاوت است.
هدف: بررسي وضعيت اپيدميولوژيك و ارزيابي روند تغييرات بروز سرطان پوست در استان گيلان است.
مواد و روشها: در اين تحقيق توصيفي مقطعي دادههاي پنجساله مربوط به ابتداي سال 1390 تا انتهاي سال 1394 بررسي شد. ميزان بروز سني و جنسي سرطان پوست، با استفاده از جمعيت استاندارد سازمان جهاني بهداشت و به روش مستقيم، استاندارد شد. بروز استانداردشده سني مربوط به انواع مورفولوژي سرطانهاي عمده پوست شامل سرطان سلول پايه، سرطان سلول سنگفرشي و ملانوم در استان گيلان از گزارشهاي ثبت سرطان مورد محاسبه قرار گرفت و سپس روند بروز اين سرطان تعيين شد.
يافتهها: در مجموع 1664 مورد سرطان پوست، 1014 مورد در مردان و 650 مورد در زنان ثبت شد. بروز سرطان پوست در مردان بيشتر از زنان بود. شايعترين سرطان پوست بازال سل كارسينوما و شايعترين محل سر و گردن بود. شايعترين محل اسكواموس سل كارسينوما در ناحيه لب بود. شايعترين محل ملانوما نيز در نواحي اندامها بود. بروز سرطان پوست در گيلان داراي روندي صعودي بوده و در گروههاي سني مختلف روند افزايشي داشت.
نتيجهگيري: بروز سرطان پوست در استان گيلان روندي صعودي داشته است؛ بنابراين برنامهريزي جهت شناسايي، پيشگيري و كنترل عوامل خطر، يك اولويت در ارتقاي سطح سلامت محسوب ميشود.
چكيده لاتين :
Background Skin cancer is the most common type of cancer in the world. Pattern of skin cancer is different
in various geographical regions, depending on the genetic and environmental factors.
Objective This study aims to investigate the incidence rate of skin cancer and its trends in Guilan province
of Iran during 2010-2014.
Materials and Methods In this descriptive cross-sectional study, the five-year data related to all cases of
skin cancer recorded for Guilan Province during 2010-2014 were used. The age-sex incidence of skin
cancer was standardized using the standard population of the World Health Organization. The age-standardized
incidence rate of skin cancers including Basal Cell Carcinoma (BCC), Squamous Cell Carcinoma
(SCC) and Melanoma was calculated, and then its trends were evaluated.
Results A total of 1664 cases with skin cancer, 1014 men and 650 women, were reported in the province
from 2010 to 2014. Incidence of skin cancer was higher in men. BCC was the most common skin cancer.
The most common site for BCC was face and scalp, and for SCC it was the lip. Melanoma was mostly occurred
on acral regions. The incidence of skin cancer had a rising trend and had raised in all age groups.
Conclusion There is an increasing trend of skin cancers in Guilan Province. Therefore, planning for detection,
prevention and control of its risk factors is necessary.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي گيلان