آزمون ميني‌سي‌ايكس (Mini-CEX) تجربه موفق آموزشي در ارزيابي مهارت‌هاي باليني دانشجويان دكتري طب ايراني دانشگاه علوم پزشكي ايران

Mini - CEX method: A successful educational experience for evaluation of clinical skills in Persian Medicine PhD students

سابقه و هدف: انتخاب يك نظام ارزشيابي مناسب يكي از رويكردهاي مهم در فرايندهاي آموزشي و ارزيابي عملكرد حرفه‌اي دانشجويان است. هدف از اين تحقيق ارزيابي مهارت‌هاي باليني دانشجويان دكتري طب ايراني دانشگاه علوم پزشكي ايران به روش «ميني‌سي‌ايكس» بوده است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع طرح سري زماني منقطع با تكرار چندگانۀ مداخله است كه در دانشكدۀ طب ايراني (وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايران) انجام شد. جامعۀ آماري اين پژوهش 20 نفر از دانشجويان دكتري تخصصي طب ايراني دوره كارورزي عرصه از سال 1395 تا سال 1397 بودند كه به روش سرشماري در قالب چهار گروه 5 نفري وارد مطالعه شدند. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي متناسب با نرم‌افزار SPSS (نسخۀ 24) استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف‌معيار نمره‌هاي پاياني دانشجويان به‌تفكيك گروه متفاوت بود و نمره‌هاي پاياني هر چهار گروه با نمره‌هاي ميان‌ترم آنان اختلافي معنادار (0/05≥ p) داشت. بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده رضايت كلي دانشجويان از ارزيابي به روش ميني‌سي‌ايكس در گروه اول با ميانگين و انحراف‌معيار 0/00 ± 5/00 گروه دوم با ميانگين و انحراف‌معيار 0/54 ±4/40، گروه سوم با ميانگين و انحراف‌معيار 2/19 ±3/40 و گروه چهارم با ميانگين و انحراف‌معيار 0/89 ±4/60 و در كل با ميانگين و انحراف‌معيار 1/26± 4/35 محاسبه شد. بالاتر بودن اين اعداد از ميانگين متوسط پرسش‌نامه رضايت دانشجويان را از آزمون نشان مي‌دهد؛ گروه اول بيشترين رضايت و گروه سوم كمترين رضايت را داشتند. همچنين، رضايت كلي استادان از ارزيابي به روش ميني‌سي‌ايكس با ميانگين و انحراف‌معيار 1/34 ±5/14 محاسبه شد و چون اعداد به‌دست‌آمده از ميانگين متوسط پرسش‌نامه بالاتر بودند رضايت استادان را نيز از آزمون بيان مي‌كرد. نتيجه‌گيري: به‌سبب برقراري عدالت آموزشي و كاهش سوگيري ارزيابان به شيوه‌هاي سنتي، ارزيابي با اين آزمون موجب يادگيري مهارت‌هاي باليني دانشجويان و افزايش رضايتمندي استادان و به‌ويژه دانشجويان، از نحوۀ ارزشيابي شد.

Background and Purpose: One of the important activities in the educational process and assessment of student professional performance is proper selection of an evaluation system. The purpose of this study was to evaluate the clinical skills of PhD students in Persian medicine at Iran University of Medical Sciences using the Mini-Clinical Evaluation Exercise method. Materials and Methods: This Multiple Time-Series study was conducted in four semesters at the Faculty of Persian Medicine of Iran University of Medical Sciences. The study population consisted of PhD students of the faculty of Persian medicine, in position of internship during the years 2016-2018. Samples were entered into the study by census method in four groups of five people. Data were analyzed by SPSS software version 24. Results: The mean and standard deviation of final scores were different for each group and the final scores of all four groups were significantly different from their midterm scores (p≥0.05). The general satisfaction of students in the first group was calculated as a mean and standard deviation of 5.00±0.000, the second group 4.40±0.548, the third group 3.40±2.191, and the fourth group 4.60±0.894. The mean and standard deviation in general, was 4.35±1.268. Since these numbers are higher than the average of the questionnaire, they show student satisfaction with the test, with the first group having the highest level of satisfaction, and the third group the lowest. In addition, the general satisfaction of the professors with the evaluation was calculated with a mean and standard deviation of 5.14±1.345. Conclusion: This evaluation method increased learning of clinical skills as well as enhancing the satisfaction of professors and especially students due to creation of educational justice and reduced evaluator bias compared with traditional methods.