تفكر تأملي در زبان انگليسي تخصصي دانشجويان پزشكي و موانع از ديدگاه اساتيد: مطالعه اي تركيبي

Medical Students’ Reflective Thinking in Their ESP Courses and The Inhibitors: A Mixed Method Study

مقدمه: شناخت و ترويج تفكر تأملي مي‌بايست در هر نظام آموزشي از جايگاه ويژه اي برخوردار باشد. بعلاوه، يادگيري زبان انگليسي به عنوان يك مولفه مهم آكادميك سبب افزايش تقاضا براي يادگيري آن در سطح دانشگاه شده است. لذا تحقيق پيش‌رو به بررسي ميزان تفكر تأملي در دانشجويان پزشكي و بررسي ديدگاه اساتيد درس زبان تخصصي در خصوص موانع تفكر تأملي پرداخت. روش ها: در اين پژوهش توصيفي پيمايشي تركيبي، جامعه پژوهش شامل دانشجويان پزشكي و اساتيد درس زبان تخصصي پزشكي دانشگاه هاي علوم پزشكي سنندج، خرم‌آباد و همدان بودند. روش گردآوري اطلاعات در مطالعه حاضر پرسشنامه محقق ساخته بود كه پس از تاييد روايي و پايايي مورد استفاده قرار گرفت. افزون بر پرسشنامه، از دانشجويان خواسته شد تا يك متن انگليسي در رابطه با موضوعي مشخص بنويسند تا مورد بررسي قرار گيرد. پس از جمع‌آوري داده‌ها از طريق پرسشنامه و متون انشاء، از عده‌اي از اساتيد خواسته شد تا در مصاحبه‌اي نيمه‌ساختار يافته شركت نمايند. ​يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه دانشجويان پزشكي در سطوح پاييني از تفكر تأملي (عمل عادي و فهميدن) عمل مي‌كنند. نتايج مصاحبه با اساتيد نيز نشان داد كه عوامل متعددي از جمله عدم آموزش تفكر تأملي به دانشجويان در طول تحصيل و سلسله مراتبي بودن سيستم آموزشي دراجتناب دانشجويان از استفاده از سطوح بالاي تفكر تأملي نقش داشته است. نتيجه گيري : از يافته‌ها مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه دانشجويان پزشكي از سطوح بالاي تفكر در درس زبان تخصصي كمك نمي‌گيرند و از شيوه متداول حفظ و مرور مطالب استفاده مي‌كنند. آشنايي با موانع پيش‌روي تفكر تأملي كمك به چاره انديشي جهت رفع معضل خواهد كرد.

Introduction: Reflective thinking as a vital educational asset has to be recognized and developed across the medical curricula. The present study investigated medical students’ levels of reflective thinking in English for specific purposes (ESP) course and the obstacles which deter their reflection. Methods: As a mixed-method descriptive study, the present study made use of two groups of participants drawn from among the population of medical students and instructors. The first group of participants included medical students who were either attending ESP course or had already passed it successfully, and the second group were ESP instructors teaching the course at medical colleges of Sanandaj, Khoram Abad, and Hamedan. A researcher-made questionnaire that was developed substantially on the basis of Kember et al’s scale (2000) was employed as the main instrument to examine the students’ reflective thinking. To consolidate the findings, the students were also asked to write short essays. As the next step, the instructors were interviewed in order to probe the barriers to medical students’ reflection in ESP course. Results: As the findings revealed, Iranian medical students studying English for academic purposes do not make use of higher order thinking and they involve in lower levels of reflection such as habitual actions and understanding in order to learn the foreign language. Regarding the barriers, various reasons were found which deter implementing reflective thinking in the ESP course. Conclusion: The results give curriculum developers, and ESP instructors awareness regarding the low levels of higher order thinking in medical students. As participating instructors stated, the insufficient instruction on higher-order thinking, the hierarchical nature of Educational system, and the instructors’ reluctance to help medical students develop higher-order thinking skills are amongst the main barriers ahead of reflective practices in Iranian medical colleges.