تبيين سندرم روده تحريك‌پذير در طب ايراني: مطالعه مروري

Comparative study of irritable bowel syndrome in Persian Medicine and Current Medicine: A narrative review

سابقه و هدف: سندرم رودۀ تحريك‌پذير شايع‌ترين اختلال عملكردي روده است كه با درد عودكنندۀ شكم و با تغيير در شكل يا تعداد موارد دفع همراه است. اثربخشي طب سنتي و مكمل در بهبود علائم سندرم رودۀ تحريك‌پذير گزارش شده است. به‌منظور استفاده از توصيه‌هاي مرتبط با سبك زندگي و درمان‌هاي طب ايراني، لازم است واژه‌هاي متناظر بيماري در طب ايراني يافت شوند. هدف از اين مطالعه، يافتن واژه‌هاي متناظر سندرم رودۀ تحريك‌پذير در طب ايراني است. مواد و روش‌ها: علائم اصلي سندرم رودۀ تحريك‌پذير در منابع طب ايراني جست‌وجو و نزديك‌ترين بيماري‌ها، فيش‌برداري و موارد مشترك انتخاب شدند. سپس اسباب اين بيماري‌ها ليست شده و از نظر تطابق با معيارهاي ROME IV بررسي شدند. همچنين سندرم رودۀ تحريك‌پذير با كليدواژه‌هاي مرتبط با طب ايراني در پايگاه‌هاي اطلاعاتي جست‌وجو شدند. تمام مراحل با نظارت 5 متخصص طب ايراني با سابقۀ مطالعه در سندرم رودۀ تحريك‌پذير و 3 متخصص گوارش انجام شد. يافته‌ها: مغص و قولنج دو بيماري هستند كه با داشتن علامت درد شكمي و تغيير وضعيت دفع، بيشترين مشابهت را با سندرم رودۀ تحريك‌پذير دارند. مغص با يا بدون اسهال و قولنج با يبوست همراه است. برخي از اسباب مغص و قولنج به‌دليل غيرعملكردي‌بودن و عدم تطابق با ROME IV، حذف شدند. نتيجه‌گيري: بررسي تعاريف زيرگروه‌هاي سندرم رودۀ تحريك‌پذير (IBS)، نشان مي‌دهد، نوع با علامت غالب اسهال (IBS-D) بيشتر با مغص، و نوع با علامت غالب يبوست (IBS-C) بيشتر با قولنج مرتبط هستند. براي بررسي ارتباط انواع زيرگروه‌هاي سندرم رودۀ تحريك‌پذير با يافته‌هاي اين مقاله، مطالعات تكميلي مقطعي (Cross sectional) توصيه مي‌شود.

Background and Purpose: Irritable bowel syndrome (IBS) is the most common functional bowel disorder associated with recurrent abdominal pain and changes in the stool appearance or frequency of bowel movements. There are reports of alleviation of IBS symptoms using traditional medicine. In order to use the recommendations related to lifestyle modification and traditional treatments, it is necessary to find the relative terms of IBS in Persian Medicine. The purpose of this study is to find keywords similar to IBS in Persian Medicine. Materials and Methods: The main symptoms of IBS were searched in Persian medicine and conventional medicine. Disorders with similarity to IBS were extracted and the items with maximum overlap were selected and compared with ROME IV criteria. Furthermore, IBS along with keywords relating to Persian medicine were searched in electronic databases. All stages were performed under supervision of five experts in Persian medicine, and three gastroenterologist specialists. Results: "Qulanj" and "Maghs" are the most similar disorders to IBS in Persian medicine with main symptoms of abdominal pain and altered bowel habits. Based on the present investigation, "Qulanj" is associated with constipation, while "Maghs" can occur with or without diarrhea. Some types of "Qulanj" and "Maghs" were excluded because of their similarity to non-functional bowel disorders.