عنوان مقاله :
مروري بر دارودرماني در بيماري كوويد-19
عنوان به زبان ديگر :
A Review of Pharmacotherapy for Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)
پديد آورندگان :
سعيدي، احسان دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - دانشكده پرستاري - كميته تحقيقات دانشجويي، بجنورد، ايران , سودمند، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - دانشكده پرستاري - كميته تحقيقات دانشجويي، بجنورد، ايران , مشهدي اكبربوجار، مهدي دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - دانشكده پرستاري - كميته تحقيقات دانشجويي، بجنورد، ايران , آقاعبداللهيان، صفيه انستيتو پاستور ايران، تهران - گروه تحقيقات فناوريهاي جديد - گروه نانوبيوتكنولوژي، ايران , بهرامي فر، علي دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - كميته تحقيقات و فناوري دانشجويي، تهران، ايران , اصغردوست، ميلاد دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - كميته تحقيقات و فناوري دانشجويي، تهران، ايران , باقري، مهدي دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - پژوهشكده سبك زندگي - مركز تحقيقات سلامت، تهران، ايران
كليدواژه :
كوويد-19 , كروناويروس , دارودرماني , عوامل ضدويروسي , عوامل ايمني شناسي
چكيده فارسي :
همهگيري كوويد-19 و نشانگان حاد تنفسي ناشي از آن، چالشي بي سابقه براي شناسايي داروهاي مؤثر جهت پيشگيري و درمان آن ايجاد كرده است. با توجه به سرعت بالاي همه گيري اين بيماري و بالا بودن تعداد افراد در معرض خطر ابتلا، كادر درماني نياز به شواهدي دقيق در رابطه با درمانهاي دارويي مؤثر اين عفونت دارند. درحال حاضر هيچ روش درماني مؤثر براي درمان كوويد-19 وجود ندارد. ولي سرعت گسترش دانش در مورد ويروسشناسي SARS-CoV-2 تعداد قابل توجهي از اهداف بالقوه دارويي را فراهم ميكند. شواهد بدست آمده حاكي از اين است كه اطلاعات ارائه شده در خصوص ميزان اثربخشي هيدروكسي كلروكين ضدو نقيض است ولي به نظر ميرسد كه داروي Remdesivir اگرچه تا كنون تاييديه سازمان غذا و داروي ايالات متحده را نگرفته است ولي با فعاليت آزمايشگاهي قدرتمند خود در برابر اين ويروس اميدواركنندهترين درمان دارويي باشد. در كنار اين نتايج برخي كارآزماييهاي باليني اثربخشي Oseltamivir را منتفي و مصرف كورتيكواستروئيدها را نيز با محدوديتهاي زيادي روبرو دانسته اند. همچنين شواهد باليني فعلي، از مصرف مهاركنندههاي آنزيم تبديلكننده آنژيوتانسين يا مسدودكنندههاي گيرنده آنژيوتانسين در بيماران مبتلا به كوويد-19 پشتيباني نميكنند.
همهگيري كوويد-19 بزرگترين بحران بهداشت عمومي جهاني عصر حاضر از زمان شيوع آنفولانزاي همهگير در سال 1918 است. سرعت و حجم كارآزماييهاي باليني كه براي بررسي روشهاي درماني بالقوه براي كوويد-19 آغاز شده است نشان دهنده نياز مبرم به يافتن هرچه سريعتر درمان بهينه براي اين معضل است كه تاكنون بصورت قطعي مؤثر نبوده است.
چكيده لاتين :
The epidemic of COVID-19 and its associated acute respiratory syndrome has posed an unprecedented
challenge in identifying effective drugs to prevent and treat it. Due to the high prevalence of this disease and the
high number of people at risk, medical staff needs accurate evidence regarding effective drug treatments for this
infection. There is currently no effective treatment for COVID-19. But the rapid development of knowledge about
the virology of SARS-CoV-2 provides a significant number of potential pharmacological targets. Evidence
suggests that the data provided on the efficacy of hydroxychloroquine is contradictory, but it seems that
Remdesivir, although not yet approved by the US Food and Drug Administration, has strong laboratory activity
against the virus is the most promising drug treatment. In addition to these results, some clinical trials have ruled
out the effectiveness of Oseltamivir and limit the use of corticosteroids. Also, current clinical evidence does not
support the use of angiotensin-converting enzyme inhibitors or angiotensin receptor blockers in patients with
COVID-19.
The COVID-19 epidemic is the largest global public health crisis of the present era since the outbreak of the
flu pandemic in 1918. The speed and volume of clinical trials that have begun to examine potential treatments for
COVID-19 indicate the urgent need to find the optimal treatment for this problem as soon as possible, which has
not yet been conclusively effective.
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي