عنوان مقاله :
مقايسه‌ي تاثيردو برنامه‌ي تمرين ورزشي تداومي با شدت متوسط و تناوبي شديد بر ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام، مالون دي آلدئيد و سوپراكسيد ديسموتاز زنان ميانسال چاق و داراي اضافه وزن
عنوان به زبان ديگر :
Effects of High-Intensity Interval Training versus Moderate- Intensity Continuous Training on the Total Antioxidant Capacity, Malondialdehyde, and Superoxide Dismutase in Obese/Overweight Middle-Aged Women
پديد آورندگان :
عطارزاده حسيني، رضا دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايران - دانشكده ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , معظمي، مهتاب دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايران - دانشكده ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , فراحتي، سمانه دانشگاه سجاد، مشهد، ايران - دانشكده ي علوم انساني - گروه علوم ورزشي , بهره مند، معصومه دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايران - دانشكده ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , صادق اقبالي، فاطمه دانشگاه تهران، تهران، ايران - دانشكده ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
استرس اكسيداتيو , تمرين تناوبي با شدت بالا , تمرين تداومي با شدت متوسط , آنتي‌اكسيدان , اضافه وزن و چاقي
چكيده فارسي :
مقدمه: سيستم آنتي‌اكسيداني بدن كه وظيفه مقابله با اثرات مخرب اكسيدان‌ها را به عهده دارد، مي‌تواند تحت تأثير عوامل مختلفي؛ از جمله تمرينات ورزشي قرار گيرد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه‌ي دو برنامه تمرين تداومي با شدت متوسط و تناوبي بر شاخص‌هاي استرس اكسيداتيو و آنتي‌اكسيداني زنان ميانسال داراي اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، 30 زن غير فعال چاق و داراي اضافه وزن به طور تصادفي در سه گروه تمرين تناوبي شديد، تمرين تداومي و گروه كنترل تقسيم شدند. دو برنامه تمريني به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شدند. پيش از آغاز و پس از اتمام دوره تمريني؛ اندازه‌گيري مقادير ظرفيت تام آنتي‌اكسيداني، سوپراكسيد ديسموتاز و مالون دي آلدئيد در نمونه‌هاي خون آزمودني‌ها اندازه‌گيري شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده از طريق روش اندازه‌هاي تكراري و تي استيودنت همبسته در سطح معني‌داري (0/05>P) تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام در گروه‌هاي تمرين تداومي و تمرين تناوبي شديد افزايش معناداري يافته است (0/05.P<) هم‌چنين تفاوت معناداري در شاخص‌هاي مالون دي آلدئيد و سوپراكسيد ديسموتاز آزمودني‌ها مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: دوازده هفته تمرين ورزشي تداومي با شدت متوسط يا تناوبي شديد، باعث افزايش ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام مي‌شود كه مي‌تواند در كاهش خطر بروز آتروسكلروزيس و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: The antioxidant system, which protects the body against the damaging effects of
oxidants, can be affected by a variety of factors, including exercise. The present study aimed to
compare the effects of high-intensity interval training versus moderate-intensity continuous
training on the oxidative and antioxidant indices in overweight middle-aged women. Materials and
Methods: A total of 30 inactive and obese/overweight women, aged 40-50 years, with a BMI>27
kg/m2, were randomized to high-intensity interval training, moderate-intensity continuous training,
and control groups. The exercise intervention consisted of 12 weeks of training in three supervised
sessions per week. Before and after the exercise program, the subjects’ blood samples were tested
for the total antioxidant capacity, malondialdehyde (MDA) level, and superoxide dismutase (SOD)
level. Repeated measures ANOVA and student’s t-test were applied in SPSS version 20 for data
analysis (P<0.05). Results: The results showed that after 12 weeks of regular exercise, the total
antioxidant capacity increased significantly in the groups of moderate-intensity continuous
training and high-intensity interval training (P<0.05). Also, the results showed no significant
differences in the MDA and SOD levels. Conclusion: Twelve weeks of high-intensity interval
training or moderate-intensity continuous training both result in an increase in the total antioxidant
capacity that could be effective in reducing the risk of atherosclerosis and cardiovascular disease.
عنوان نشريه :
غدد درون ريز و متابوليسم ايران
