شماره ركورد :
1239594
عنوان مقاله :
تاثير هشت هفته تمرين هوازي بر مقادير نيمرخ ليپيدي، PYY3-36 و كورتيزول زنان چاق و مبتلا به اضافه وزن
عنوان به زبان ديگر :
Effect of 8-week aerobic training on lipid profile, PYY3-36, and cortisol levels among obese women
پديد آورندگان :
ساري صراف، وحيد دانشگاه تبريز - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي، تبريز، ايران , آمقاني، اكرم دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبريز، ايران , آمقاني، اكرم دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبريز، ايران , استادرحيمي، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده تغذيه، تبريز، ايران , آقامحمدزاده، ناصر دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي، تبريز، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
511
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
519
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
تمرين هوازي , PYY3-36 , كورتيزول , نيمرخ ليپيدي , چاق , اضافه وزن
چكيده فارسي :
زمينه: جهت كاهش مشكلات سلامتي مربوط به چاقي، محدوديت دريافت كالري همراه با فعاليت‌بدني، توصيه گرديده است. يافته‌ها افزايش مقادير PYY3-36 را، در پاسخ به فعاليت‌هاي شديد نشان داده‌اند. اين مطالعه به بررسي روش ورزش درماني جهت كنترل اشتها و كاهش وزن زنان چاق يا مبتلا به اضافه وزن مي‌پردازد. روش كار: مطالعه از نوع نيمه‌تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون، دو گروهي(كنترل-تمرين) بود. جامعه‌ مطالعه، زنان داراي اضافه وزن يا مبتلا به چاقي شهرستان تبريز با بازه‌ 20-34 سال و نمايه توده بدن 27-34 كيلوگرم/مترمربع بود. 13 زن به صورت تصادفي در دو گروه هشت هفته تمرين هوازي (7 نفر) و كنترل (6 نفر) قرار گرفتند. اندازه‌گيري‌ شاخص‌هاي وزن، دوركمر، دور لگن، نيمرخ ليپيدي، كورتيزول و PYY3-36 در دو مرحله‌ قبل و بعدِ هشت هفته فعاليت انجام يافت. يافته‌ها: ميانگين شاخص‌ها در قبل از شروع دوره در گروه كنترل و آزمايش تفاوت معني‌داري نداشتند(P>0.05). در گروه كنترل ميانگين شاخص‌ها در بعد از دوره تمرين نسبت به قبل از آن تغيير معني‌داري نداشت (P>0.05). نتايج آزمون t حاكي است كه كاهش مقادير نمايه توده بدن، نسبت دور كمر به باسن، PYY3-36، تري‌گليسيريد، كلسترول و LDL در بعد از تمرين نسبت به قبل از تمرين در گروه آزمايش بطور معني‌داري بيشتر از گروه كنترل بود (P>0.05). نتيجه گيري: انجام تمرينات هوازي با شدت80 درصد ضربان قلب ذخيره، روي شاخص‌هاي تن‌سنجي و تعديل نيمرخ ليپيدي موثر بوده و گام موثري جهت دستكاري مقادير اشتها مي‌باشد. همچنين، تغيير مقادير كورتيزول هم‌راستا با تغيير هورمون PYY3-36 نبوده و احتمالا جهت اثرپذيري، نيازمند دوره‌ تمريني طولاني‌تر مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background: Limited energy intake with physical activity is effective to reduce health problems associated with obesity. It has been shown that PYY3-36 level increased after intense exercise. This study investigated effect of exercise therapy on appetite suppression and weight loss among obese and/or overweight women. Methods: There was a quasi-experimental with a pretest-posttest design, two groups (control-exercise) study. Study population was overweight or obese women with 20-34 years old and body mass index 27-34 kg/m2. 13 women were randomly assigned in 2 groups (exercise group with 8 weeks of aerobic exercise training (n=7) and control group (n=6)). Weight, waist circumference, hip circumference, lipid profile, cortisol and PYY3-36 were measured at baseline and end of the study. Results: In baseline of study, there was no significant difference across the groups in factors mean (P>0.05).In control group, after 8 weeks, there was no significant difference in variables.(P>0.05) However, In exercise group significant decrease was observed in BMI, WHR, PYY3-36, TG, CHOLESTROL(TC) and LDL, compared to control group (P<0.05). Conclusion: Aerobic exercise within the 80% of heart rate reserve is beneficial in lipid profile, appetite management and modified anthropometric factors. These studies demonstrate that a cortisol change is not along with PYY3-36 changes. We suggest the longer exercise training for this purpose.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
فايل PDF :
8460576
لينک به اين مدرک :
بازگشت